Bron : Google
Toen ik onlangs voor een geleid bezoek in Den Botaniek was, moest ik weer aan ‘m denken. Rondlopend in wat eens een oude kloostertuin was, zag ik hier Cadfael al aan het werk.
Er is redelijk wat werk aan het onderhoud en de beplanting van de medicinale tuin, zegt de gids. Ik, die geen groene vingers heb, doe er mijn hoedje voor af.
De geur en de beplanting, de verschillende keurig geordende ‘bedden’ openen in mijn geest de deur naar Cadfael’s werkplaats en zijn werkterrein. De beschrijving van zijn domein, met zijn zwoele, zware geuren en bussels kruiden wordt een pak concreter.
De vraag hoe de herbalist Cadfael zijn botanische tuin beheerde ook. Dan heb ik het nog niet eens zozeer over het praktische – het omspitten en zo – maar over de geneeskrachtige toepassingen van kruiden. Het weten wat te gebruiken, wanneer, hoe en vooral, de hoeveelheid. Het inschatten van de natuurelementen vind ik ook een sterk staaltje. Modern als ik ben, ben ik op dat vlak nergens zonder weerman.
Hoe ze het voor elkaar kregen zo’n tuin aan te leggen, met al die uitheemse planten, boeit me. Zeker als je bedenkt dat ze toen niet even een ticketje Midden-Oosten kochten!
Om dat echt te weten, moet je in de Middeleeuwen zijn. Interessant tijdvak, maar als vrouw niet meteen het gemakkelijkste, me dunkt …
Komt nog bij dat het monastieke leven me ook al niet écht roept. Wél bewondering voor wie op het tijdstip van de metten (tussen 3 en 5 in de ochtend!) kan opstaan. Echter, gaan slapen na de completen zou deze nachtraaf voortdurend in botsing brengen met de regel der gehoorzaamheid …
Abt Heribert of zijn opvolger Radulfus zouden het tenslotte zélf moe worden me te kapittelen, denk ik …
Hoe ik nu via Den Botaniek op Cadfael kom?
Ik zit midden in “Het Gemene Gewas” van Ellis Peters als het gidsbezoek op mijn agenda staat. Wat ik daar hoor, stemt in grote lijnen overeen met de factfiction (google dit maar een keertje) die Peters schrijft. Haar beschrijvingen zijn repetitief, maar zo levendig dat je Cadfael zó rond ziet lopen in zijn zelfgekozen thuishaven. Zijn handel en wandel is boeiend omdat ie tegen het licht van de toenmalige tijdsgeest wordt gehouden.
Dan zie je dat deze rebelse monnik er verrassend moderne ideeën op nahoudt. Cadfael zet af en toe principes op zij. Door af en toe ‘ns buiten de lijntjes te kleuren geeft ie aan dat ie niet wereldvreemd is.
Wellicht ben ik zo dol op ‘m omdat ik hou van mensen die hun hart en hersens ook durven laten spreken en zo hun principes eigenlijk nog meer betekenis geven …
Ben je nieuwsgierig geworden? Kijk dan hier, of bekijk de dvd-reeks met Derek Jacobi, die Cadfael voortreffelijk gestalte geeft!
Ariadnesdraad 
Dat zijn er twee in één klap! Ik heb enorm veel bewondering voor mooie tuinen maar heb zelf geen groene vingers. Een tuin voor mij is een klein koerke met wat bloemekes en een berg vol hoechelen. Ik hoop dat ik die ooit in orde krijg en dat ik er kiekes kan op zetten. Voor zover mijn tuinaspiraties.
Een broeder die de ganse dag niks anders te doen heeft, zou hier zeer welkom zijn, want ik heb er de tijd niet voor.
;-)
Interessant, ik kende die hele man niet!
Ik had nog nooit van Cadfeal gehoord. Maar het lijkt me een hele interessante boekenserie!
Heu, veel mensen zullen dit hier nu niet meer lezen waarschijnlijk,
maar de complete dvd-box (13 dvd’s) is nu te koop voor een appel en een ei (30€ of zo) bij Blokker!