Bron: weheartit
Dat zoek ik. Tamelijk dringend. Allez, voor volgende woensdag.
Voor mijzelf ? Neeeeeeehee. Dat hoeft gelukkig dit jaar niet meer. Kan ik nog even nadenken. Wie weet kom ik dan tot een net zo mooi lijstje als dit. Maar het moet gezegd: voor haar uiteindelijke kadooken heb ik echt geen plaats.
Voor mezelf een cadeau bedenken vind ik al ingewikkeld. Herken het volgende scenario : “Wat wil je voor je verjaardag?” waarop ik : “Euuuuuuuuh…” Lichtjaren later (lees: nà mijn verjaardag) komt de inspiratie. Maar dan heb je pech natuurlijk, en moet je weer tot de volgende verjaardag wachten.
Eerlijk, ik vind het een beetje moeilijk om (voor mijzelf dan) een soort kado-lijst à la Prémaman aan te leggen. Je beperkt de gever ook zo. Qua initiatief en budget.
Maar voor iemand anders een kado bedenken is ultra-moeilijk.
Helemaal in this case.
Stel : je hebt het formidabele geluk *glundert* de tante te zijn van 170 überschattige cm. Of is het intussen al meer ? (Ja, Madam, ik leen eventjes jouw woord, want ik vind ’t echt een prachtig epitheton.) Dan ben je natuurlijk blij en wil je van die verjaardag iets speciaals maken.
Vooral als die 170 cm ondertussen al een heuse jongedame zijn geworden. Die een tiener wordt.
Geef toe, 13 worden is bijzonder. Het mag dus geen kadobon zijn van elfendertig in een dozijn. Geen kleinmeisjeskado meer. Pruts is geen Prutske meer.
Maar toch nog een kadoken waar je instant megablij van kunt worden. Want voor die blijheid waarvan je gaat dansen en springen, dààrvoor is ze (gelukkig) nog niet te groot.
Tuurlijk ben ik er al mee bezig geweest ; 27 postjes lang zelfs. Want deze blog is m’n ultrageheime verrassingsproject. Waar ze kan lezen, gniffelen, en wie weet goesting kan krijgen om gastblogger te worden. Of zélf een blog te nemen… Benieuwd wat ze ervan zal zeggen. Wat vinden jullie, beste lezers, van m’n verrassing?
Toch ontbreekt er nog wat aan. Je kunt het niet vastpakken.
Dus nog naarstig op zoek naar een presentje voor Pruts. Ze is dol op tekenen, Stardoll en de Emostijl…
Alle briljante invallen worden hier op joepie-geroep onthaald, zeker weten!
Thanks a lot!
Euh… hoera dan maar?
Ik wil mijn kinderen zo ver mogelijk houden van mijn blog. Stel je voor, kan ik niet meer schrijven wat ik wil.
Heel soms laat ik hen eens een stukje lezen. Als het over henzelf gaat. En dan zijn ze verontwaardigd natuurlijk.
Maar dat gaat bij u niet zo zijn.
Het is geen dertien-in-een-dozijn cadeau, dat is zeker! Benieuwd naar haar reactie…
Altijd moeilijk om cadeaus te bedenken!
Het is moeilijk om zo wat te zeggen. Een meisje van 13? Naast tekenen kunnen er zo veel zaken zijn die ze ziet zitten en net zoveel die ze juist niet ziet zitten.
Ik weet het dus niet.
Blog? Dat weet ik ook niet. Mijn kleindochter is géén 13, is wel geïnteresseerd en is soms gastschrijfster. Als zij 13 is zal ik mogelijk een onderafdeling aan de mijne maken om haar haar eigen blog te geven.
Valt af te wachten dus.
Dat is een lastige, wat geef je aan meisjes van 13? Zit me nu suf te denken wat ik gaf toen mijn dochter 13 werd, doet er eigenlijk niet toe want ze zijn al anders. Het zou voor u gemakkelijker moeten zijn dan voor ons want jij kent haar :-)
Boeken. In het slechts geval een boekenbon; dat kan heus geen kwaad voor een 13 jarige!
Wat dacht je van een uurwerk? :-) sorry, effe serieus. Cadeautjes zoeken… Niet evident hè. De blog is een goed idee. Of een schrijverscursus ? Dat doet me er aan denken… Misschien moet ik ook aan dochterlief haar lijst voor binnen twee en een halve maand beginnen. Want simpel is dat niet.
@bentenge : Thanks, goeie tips! En dat uurwerk komt er ;)
Ik heb een nichtje dolblij gemaakt met een cupcakes-setje: bakvormpjes, een pak cupcake mix, pakjes met roze, wit en bruin glazuur, buisjes met decoratiepareltjes enzo, en schrijfstiftjes, en daar dan natuurlijk ook originele papieren cupcake vormpjes bij.
De mama was minder content … maar ge kunt niet voor alleman goed doen eh? ;-)
briljante invallen heb ik niet
maar een prutske die pruts wordt en dus plots tiener, zou die niet graag een eerste parfumke hebben, echt dametjesachtig toch
Een broodmachien! Mijn dochter van 12 bakt hier het brood.
Een cd die je zelf graag hoort
Cinematickets voor samen naar een film die je zelf graag ziet
Een spuit tegen baarmoederhalskanker
Een dagje naar de Efteling
Lastig! Bij mij gaan cadeau’s kopen gewoon op de gok. Ik loop de stad in en hoop dat ik iets leuks vind.
Vingerverf!!! Volgens mij blijft iedereen dat reuzeleuk vinden. Allé mijn zonen zijn er dol op, ikzelf ben ook verkocht en het buurmeisje van veertien kliederde ongegeneerd mee.
Leuk idee! Volgens mij kan je meiden van 13 ook erg blij maken met nagellakjes, make-up en dergelijke. Alhoewel dat natuurlijk wel verschilt per persoon.
Het euh-gevoel bij het bedenken van een cadeau voor jezelf herken ik helemaal :D En ik ben faliekant tegen cadeaulijsten! Je laat de schenker inderdaad geen keuze. Bovendien is het verrassingseffect helemaal weg. Het is toch zoveel leuker als je nog een origineel geschenk kan geven aan iemand, zonder nummertje 28 op de lijst te bekostigen.
@ allen : erg bedankt voor het meedenken en de leuke suggesties !