Nee, beste lezer, mijn toetsenbord is niet kapot. Schrijfkramp is het ook niet.
Het is Spaans voor maarallezwathebjenugedaan? Lees : ik.
Zo af en toe bekruipt me wel eens dat gevoel. Niet omdat ik iets verkeerd heb gedaan. Nee. Omdat ik soms het gevoel heb dat ik niet genoeg heb gedaan. Of niet op het juiste moment.
Het gevoel dat ik verzeild ben in een leven waarin anderen de regie voeren, maar waar ik toch met de gebakken peren zit.
Op zo’n momenten heeft een temperamentvol mens als ik wel eens zin om te brullen. Ik ga er maar vanuit dat dat temperament iets te maken heeft met mijn mythologische connectie . Maar eerlijk : watisdathiernutochallemaal brullen, daar heb je flink wat adem voor nodig. Te veel voor mij, in elk geval.
Komt daarbij dat het lang niet zo getormenteerd klinkt. Wil je de exacte details van het tornament kennen, klik dan hier.
Het moet wel gezegd dat de tornamenten in mijn geval universeel zijn, en niet exact. Maar kom.
Voor een meer gevoelvolle expressie is een Zuiderse taal heel geschikt.
Het valt niet mee om Oud-Grieks te gebruiken als je met de handen in het haar zit, moe bent … (vulinwatvoorjoupast).
Daarom is het dit keer Spaans geworden.
Dit filmpje heeft het allemaal. Een alias aannemen. Iemand anders worden. Instappen. Rijden en alles achter je laten. Je ballast in rook laten opgaan. En tenslotte : een nieuwe horizon voor je zien. Zeg nu zelf : wie wil dat niet ?
Heel praktisch ook. Je hebt geen zeeën van tijd nodig en je hoeft je geliefde vierwieler niet op te offeren.
En : het zwemmen in tranen blijft ook binnen de perken.
Dat nieuwe bestaan is er in om en nabij vier minuutjes !
Ariadnesdraad 
Ik zou dat wel willen maar … ik heb een hekel aan een ander met de gebakken peren laten zitten.
Je verhaaltje raakt me, vooral omdat ik dit soms zo graag zou doen… Zoek het allemaal maar uit, ik ga!
in gedachten…
“Nee, beste lezer, mijn toetsenbord is niet kapot. Schrijfkramp is het ook niet.
Het is Spaans voor maarallezwathebjenugedaan? Lees: ik.”
Hahahaha.
Ik denk dat iedereen zich hier wel een keer in kan herkennen. Je bent dus niet alleen ;)
Mooooiiii!!!
Je bent uiteraard niet alleen. We hebben allemaal pieken en dalen, en dat zal altijd ook wel zo geweest zijn. Maar daar komt de laatste drie a vier nog iets bovenop, want om het met de woorden van Ramsy Nasr (in Reyers Laat deze week) te zeggen : we leven in angstige tijden.
Maar een liedje opleggen en “meebrullen” is een goed begin. :-)
Hmm, jij schrijft ook wel mysterieus hoor! Maar inderdaad, iedereen voelt zich wel eens zo :)
Lekker nummer!
En mooi omschreven wat jij in het nummer ziet. Ik denk inderdaad dat iedereen dit gevoel wel eens heeft.
Ook ik herken het gevoel. Het is maar goed dat niet iedereen aan dat gevoel toegeeft en er vandoor gaat. Dat zou wat zijn met al die afgefikte auto´s.
Soms wil ik zo graag weg, gewoon weer opnieuw beginnen. Ondanks dat ik hier bijna 3 jaar woon, en helemaal in m’n uppie hier ben komen wonen vanwege m’n studie. Ik heb hier alles op moeten bouwen, maar zelfs nu, soms, zou ik wel weer ergens anders opnieuw willen beginnen. Gewoon alles achter me laten, net alsof het een vorig leven was.
Maarja, dan denk ik weer aan al die lieve mensjes die ik heb ontmoet en niet zomaar kan en wil verlaten.
Maar diep in mijn dromen, zou ik het zo doen. Maar daarom heet het ook dromenland ;p
het gevoel van de boel de boel te laten, ja wie kent dat niet
maar even goed gaan uitwaaien kan deugd doen en alles weer op een rijtje zetten en dan vlieg je er weer in
Oh wat voel ik mij ook zo!!!!
En je mag een auto doen ontploffen en in de fik steken … :-)
(count me in!)
Fantastisch geschreven en ja, een zuid Europese taal doet vaak wonderen ;)
Wat lijkt me dat heerlijk soms, alles verkopen, opnieuw beginnen in de zon, leven van de wind en de liefde. Toch ben ik ook wel gehecht aan het oude vertrouwde maar dromen mag :)