In ’t donkerst der dagen …

emmieniemelaa -

Bron : weheartit

daar zijn we nu aanbeland.

Mijn kalender vertelt me nu hetzelfde als wat de uitstalramen van de winkels me al zo’n twee maanden toeschreeuwen. Dat het Kersttijd is. Met alles wat daarbij hoort.

Eigenlijk zou ik dus blij moeten zijn, dat de uitstalramen nu stroken met de werkelijkheid. Dat het anachronisme waar ik me al die tijd zo aan ergerde, nu de wereld uit is.

Tenminste toch tot het volgende verplicht te vieren event, dat meer dan waarschijnlijk eveneens idioot vroeg zal worden aangekondigd.

Maar ik voel het niet, die blijdschap. Sinds er vorig jaar een bom insloeg in mijn leven, die een krater van formaat naliet, is het weg, dat echte Kerstgevoel.

Nu het een jaarwende verder is, en dus opnieuw Kerst, lijkt het wel alsof de pijn weer in alle hevigheid terug is.  De trigger voor zo’n auw-moment lijkt wel de vraag te zijn “Wat ga jij doen met de feestdagen ?”

Een goedbedoelde, en fijne vraag. Vast en zeker zou ik het een ramp vinden als niemand het zou vragen. Maar, in combinatie met al de feestactie-plannen waarmee ik word overspoeld, ook pijnlijk. Diep vanbinnen worden mijn innerlijke stekels hierdoor rechtgezet.

Ten huize Ariadnesdraad is fase 1 van het feestdagenplan eenvoudigweg het terugvinden van een soort feestmodus. Het kan verkeren.

Als klein meisje was ik dol op de kadootjesmaand.  

Sinterklaas, en daarna die grote, prachtig opgetuigde kerstboom, met die écht oude kerstballen en dat engelenhaar om de lichtjes nog feeërieker te maken. Prachtig.

En dan de stapel kadootjes die onder de boom kwam te liggen. Die groeide naarmate het feest dichterbij kwam. En mijn zin om ze uit te pakken ook. Zolang ik de jongste was, viel die eer mij namelijk te beurt.

Geloof me vrij, tegen de tijd dat het – eindelijk – Kerstavond was, brandde ik van nieuwsgierigheid bijna net zo hard als alle lampjes in de Kerstboom.

O, en niet te vergeten het “Bakske Vol Met Stro” van Urbanus, mijn persoonlijk lijflied van deze tijd …

Anno nu overvalt me rond het kerstgebeuren geen nieuwsgierigheid, maar vooral een grote besluiteloosheid. Ga ik wel vieren? Wat, hoe, waar en wanneer, met wie ?

Voor welke boom zal ik kiezen? Mijn mini kunstboompje of mijn lichtpiramide ? Verbazingwekkend is het, hoe zo’n eenvoudige kwestie toch voor zo’n dilemma kan zorgen.

Dat wordt nog versterkt door het feit dat de éne meent dat ik te veel aan het feestgebeuren doe, terwijl de andere al even overtuigd is van het tegendeel.

Maar het nu heeft ook zijn rechten. Dus is er onder veel gepieker, gezucht en gesteun (en ook wel een paar huilbuien) toch een kerstboompje gekomen. Met lichtjes, optuigspul en dito gefoeter en kerstballetjes erin.

Want eerlijk is eerlijk, ik heb een zwak voor Kerstlichtjes. Niet de flikkerende toestanden, maar de witte. De zachte gloed die ze verspreiden geeft iets gezelligs, iets troostrijks.

Ik heb de innerlijke strijd om de feestelijkheid van de eindejaarsperiode dus gewonnen, zo lijkt het.

Daardoor ben ik nu, net als jij, beste lezer, bezig me af te vragen hoe het Kerstmenu er zal uitzien, en of mijn kadootjes in de smaak zullen vallen… Vooral naar de reactie van Pruts ben ik benieuwd ! Ooo, die twinkelende oogjes, ik zie ze zo voor me !

Tja. Soms heb je een duwtje in de rug nodig om in de ‘celebrating mood’ te raken…

In mijn geval kwam dat van Deborah, in wier situatie ik me herkende en van de dame die me raakte doordat ze op haar blog vroeg een kaarsje op te steken.

Maar ook alle anderen, die steeds weer trouw komen piepen en lezen, krikten me op  – zonder dat ze ’t zelf wisten – … wat erg heeft geholpen om me wat feestelijker te voelen.

Aan jullie allemaal een  Kerstfeest gewenst met heel veel lichtjes en kaarsjes… in jullie hart, en ook daarbuiten !

Advertentie

17 gedachten over “In ’t donkerst der dagen …

  1. Nicole

    Je hebt het recht om Kerst te vieren zoals je wilt! Ik hoop dat je er ondanks de besluiteloosheid en de verminderde blijdschap er toch een paar leuke dagen van kunt maken :)

  2. Liann.

    Ik hoop dat je evengoed een fijne Kerst gaat hebben. En als dingen je toch even teveel worden, of je je toch even rot voelt, is dat helemaal niet erg. Heel veel warmte vanaf hier voor de komende dagen!

  3. molly

    Ik herken je verhaal. Dit jaar voor het eerst geen dip, geen stress.
    Ook tuigde die boom altijd wel op, maar met tegenzin. Als je een kind hebt moet je wel meedoen en vrolijk zijn. Dat heeft mij gered.
    Ik wens je goeie feestdagen!

  4. bentenge

    Beste ariadne,

    kies voor de zacht lichtgevende versie van het boompje,
    neem jezelf een lekker warm dekentje,
    maak jezelf het pakje dat je nu eens echt zou willen krijgen,
    en open het terwijl Urbanus zijn liedje zachtjes uit de boxen rolt…
    Jezelf verwennen kan nooit kwaad, zeker niet als slechte herinneringen opduiken.
    En ik wens je een zalig kerstfeest.
    Het kaarsje is ondertussen al lang uit,
    maar ik hoop echt van harte dat het gaat werken.

    Kerstsfeer-op-komstige groeten uit Asse.
    Bentenge

  5. Joyce

    Jeetje je verhaal raakt me enorm. Ik herken al je emoties en gevoelens als geen ander. Sinds mijn vader overleden is heb ik al geen kerstboom meer staan thuis heb er simpelweg geen zin in. Maar je verhaal zette me aan het denken. Het is ook mooi om mensen die je mist juist te herdenken in deze tijd.. Ik wens je veel sterkte en toch ook mooie kerstdagen.

  6. appelig

    Jij ook hele fijne Kerstdagen. Ik hoop dat je er een beetje goed doorheen komt.
    Ik ga deze Kerst extra waarderen dat ik degenen die ik lief heb om me heen heb en een kaarsje opsteken voor degenen die vertrokken zijn.

  7. Iris Anastasia

    Ik kan mij helemaal voorstellen dat juist die knusse dagen voor veel mensen moeilijk zijn. Zeker als je een belangrijk iemand in jouw leven bent verloren. De feestelijkheden lijken vooral erg oppervlakkig en in het duister kun je je extra eenzaam voelen. Ik wil jou een heel mooie kerst wensen, fonkelende dagen met mensen die van je houden (: Dat je uiteindelijk weer vooral de mooie, knusse en feestelijke kant van Kerst mag zien (:

    Veel liefs,
    Iris Anastasia.

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s