Afbeelding via Google.
Het geheugen is en blijft een mysterie.
Het is een verzameling van allemaal laatjes. Laatjes die vanalles bevatten. Info, non-info. Zaken die voor die en die betekenis hebben, en voor anderen weer niet.
Ook parfumflesjes. Met daarin zoete geuren. Herinneringen aan een andere tijd. Een ander leven.
Eigenaardig, hoe een geur de sleutel kan zijn om een deur te openen in je little grey cells.
Het gaat een beetje zoals in Aladdin en de geest uit de fles aka de lamp. Ligt er maar net aan welke versie van het verhaal je kent.
Het gaat zo : je pakt de fles, wrijft er driemaal over en hop, daar heb je de geest.
In de meer down-to-earth versie is de fles verdwenen. Het is nu gewoon iemand met haar geur, zich hoegenaamd niet bewust van het effect dat die op je sorteert.
Misschien bekijkt ie je meewarig. Maar dat geeft niet.
Het effect is hetzelfde. De samenwerking tussen aroma’s en geparfumeerde oliën opent een laatje met “Vertrouwelijk” erop. Dit is wat erin zit.
Iemand kwam naast me staan
en daar was plots
jouw geur
‘t Parfum van onmiskenbaar
jij
heel even, een droom
dan dauwt ‘t weer
‘t wordt grauw
als tranenende
mist
… Hop, de geur is vervlogen. De geest huist weer in het flesje.
En dan, dan gaat laatje weer dicht. Dan doet de sleutel weer zijn werk. Gaat de deur weer dicht. Niet onherroepelijk, voor even …
Om geheel op eigen tempo, tijd en voorwaarden weer open te gaan …
Ariadnesdraad 
Wat mooi geschreven! Herkenbaar ook wel. Geur kan veel doen, en het geheugen is een wonderlijk iets.
Niet alleen parfum …
Ja, heel bijzonder is dat!
Mooi, dat een geur je zomaar mee kan nemen terug in de tijd. Je hebt het heel mooi verteld.
Geur is heel bijzonder. Zo doet de geur van zonnenbrand me altijd aan een bepaalde vakantie denken en die van sigaren aan mijn overleden opa.. Love that!
Heel erg mooi geschreven.
Dat herken ik. Een tijdje geleden rook ik een specifieke geur die me direct herinnerde aan de geur van een container waar ik ‘les’ had als peuter.
Heel herkenbaar. Ik ben me ervan bewust wat bepaalde geuren doen en kan soms een hele dag zitten snuifen als een junkie aan ene bepaalde geur ;)
Mmm… de geur van rijpe bananen en één bepaalde bloemengeur in het bos doen me steeds terugdenken aan mijn vakanties aan de andere kant van de oceaan… love it @->–
Voor mij geldt dat ook. Bepaalde geuren zijn automatisch gekoppeld aan herinneringen, kan ik niets aan doen, kan ik ook niet stoppen.
Mooi geschreven! Geur is een heel belangrijk onderdeel in je leven. Het is eigenlijk frappant hoe weinig we feitelijk met geuren doen, hoe klein het bewuste onderdeel “geur” is. Dit terwijl het in het onderbewuste juist een heel belangrijk aspect is!
Inderdaad… Bepaalde geuren voeren je mee naar “vroeger” (dat mag ik nu wel zeggen nu ik de 30 voorbij ben he hihi) Maar voor je het weet is de geur weer weg en iets anders neemt je gedachten weer mee op de loop. Soms, heel soms kan ik bepaalde geuren oproepen van vroeger. Dan is het net of ik er weer even ben.
Sommige laatjes gaan nooit meer open, ik heb de sleutel weggedaan, ook als ik die geur krijg, of het beeld. Weg ermee!
Jaaa. Reminiscentie is krachtig. Ik heb dat met de geur van campings.