Ik plantte ne keer … een blog !

Bron : Weheartit

22 Augustus komt voor de tweede keer voorbij in mijn archieflijst.  Ariadnesdraad is dus jarig ! Twaalf maanden in de lucht … ik ben er zelf verbaasd over.  Echtigentechtig.

Want toen ik met dit blog begon, zat ik wat je noemt op de pechstrook van mijn leven.

Geen overdrijving, het was echt zo. Rond me, in mij en vooral vóór me zag ik alleen maar kolkende zeeën van tranen. Geen roze wolkje te bespeuren, zelfs niet in de verste verte …

Mijn omgeving zag het, werd zélf verdrietig en piekerde zich suf over hoe de “zest for life” bij mij weer aan te zwengelen. Misschien via een eigen blog ?

En ziet, er gebeurde iets. Iets van een wonder. Mijn ”little grey cells” werden van het maalpad afgehaald en aan het werk gezet. Want : ik schreef mezelf een heel nieuwe – nog ongekende – wereld in. Ik plantte ne keer geen patatten, maar een blog.

Ik hervond een mini-beetje enthousiasme terug. En jullie, beste lezers, vonden de weg naar Ariadnesdraad !  Ook geestdriftig, te oordelen naar de vele commentaartjes met een gouden randje die mijn reactievakje vulden …

Op een dag  als vandaag mogen die ook wel ’s in de bloemetjes gezet !

De reageerders van het eerste uur, of juister, van de eerste reacties zijn Lauradenkt, De Blogtrommel, en Wizzewasjes.  Zij trokken Ariadnesdraad écht op gang. Madddox deed idem voor de “like”-button van mijn digitaal schrijvershoekje.

Verder zijn er ook nog deze commentaartjes, die me deden lachen of huilen, maar waar telkens ook heel veel warmte uit sprak, en troost …

Ik neem mijn petje af voor de onderhuidse Poirot die wederom zo knap alle kanten van het WOT weet te raken. appelig op Under my skin

Beste ariadne, kies voor de zacht lichtgevende versie van het boompje, neem jezelf een lekker warm dekentje, maak jezelf het pakje dat je nu eens echt zou willen krijgen, en open het terwijl Urbanus zijn liedje zachtjes uit de boxen rolt… Jezelf verwennen kan nooit kwaad, zeker niet als slechte herinneringen opduiken. En ik wens je een zalig kerstfeest. Het kaarsje is ondertussen al lang uit, maar ik hoop echt van harte dat het gaat werken.Kerstsfeer-op-komstige groeten uit Asse.Bentenge op In ’t donkerst der dagen

Heel rakend ja, om zowaar stil van te worden@->– Dina-Anna op The Stories That We Could Have Told

ik zag je plots als een fluitketel :-)   fotorantje op Home Alone

Ik wil het niet gedroomd hebben maar heb toch ferm gelachen                               :-) , zag het hele gedoe zo voor mij.   bea op Tulpen uit Amsterdam

Je beschrijving is beklemmend genoeg, maar ook hoopgevend genoeg.   Rianne op Katjoesja

Oh moest mij dat overkomen ik ben 10 jaar van mijn leven kwijt. “Paniek” groot, rood, met knipperlicht.   deijsprinses op Nog zo ne klop en ’t is donker !

straf! volgens mij ben JIJ een weergodin.   Joke op Set Fire To The Rain

Heel mooi geschreven, moest ik je vader zijn ik zou menig traantje moeten wegpinken!! Prachtig vaderdagcadeau, nu én toen LJ op Mijn Rosetta-Steen

Je kan het ook omdraaien : jij die de dag van de verkoopster minder vervelend maakte. Misschien ben jij wel de klant met het gouden randje?  zapnimf op Out of the Box

Dit is een postje om in te kaderen ! Zo de juiste woorden op de juiste plaats. En dan die muziek, ik kende het niet, maar is inderdaad heel passend hierbij.   Eilish op Mooi maar moeilijk

Haha maar goed dat het spaarlampje is gaan branden ;) Ik kende het niet, maar hou op z’n tijd wel van dit soort muziek! Leuk, al moet ik wel even wennen aan t accent haha   Jane op De simpele zanger is een grote meneer

Doe je de farao’s de groetjes?   Liann. op Egypt @ Home

En tot slot zijn er nog alle ongeciteerde collega-bloggers, die het reactietotaal mee op 1322 (!) brachten. Niet hier in deze column zijn jullie beklijvende letterkes vervat, maar wel in het labyrint dat mijn hoofd heet …. !

Ik plantte ne keer een blog … en hij groeit ! Hoera ende Joepie !

Bovenstaand bloemetje is – vooral – voor jullie allemaal !

Van harte !

Advertentie