Ik #WOT weer !

Aan judo doen met de zwaartekracht is niet best voor de inspiratie, beste lezers. Je voelt je niet alleen alsof er een kudde bizons over je heen denderde, je gaat er ook van schrijfstotteren.

Walse, move, get continuous movement, zou Lionel Logue zeggen. En als ’t voor een monarch werkte, dan moet het voor ondergetekende ook de truc doen.

De zoveelste tube V.Oltaren er doordraaien vereist een heul andere flow dan schrijfgewijs weer in gang schieten. Derhalve gebruik ik vandaag een springplankje en val ‘blutsproof’ terug op een ouwe liefde : de Wot. Binnen een opgaaf uniek zijn heeft nog steeds zo z’n charmes.

Vandaag schotel ik je daarom een kazig relaas voor, beste lezers.

Kaas. Ik leerde ’t pas laat eten, en mogelijks daardoor nooit écht lusten. Want dat eenzame sneetje jonge Gouda en die luttele sliertjes Parmezaan, die maken geen deuk in een pakje boter. ’t Grootste kaassucces op mijn naam : de Ziz-kaasjes met ham erin.

Ik red ’t er prima op, maar ooit was de culinaire etiquette dat grondig met me oneens. Er was een tijd dat, als er meer dan 2 man en een paardenkop bijeenkwam, het eetgebeuren een thema moest hebben. Plus nouvelle cuisine moest zijn, zonder vaatwerk achteraf.

Waarbij kom je dan uit ? Juist, beste lezers, bij een kaas en wijn-avond. Zoveel jaar na mijn internaatsbestaan, rijzen de haren me d’r nog van ten berge.

De setting van dit vertelsel : de ouderavonden die mij als kostschoolganger te beurt vielen.

Even zeggen dat het brede smaakpallet dat mijn thuishaven me meegaf te pas kwam. Je kon me stront met streepjes voorzetten, ik at het – altijd nog beter dan kinkloppen, tenslotte. Hoe ruimdenkend een instelling echter ook is, een grens is er altijd. Bij mij heette die Franse kaas.

Mijn ouders hadden na meerdere pogingen hiermee hun verlies genomen en tilden er niet langer aan. Ze vonden : als je met goeie tafelmanieren aankomt, mag je best qua eten een tikje een rare snijboon zijn.

Amper drie, maakte ik een volwassen portie mosselen soldaat, lustte ik spruitjes, en draaide ik mijn hand niet om voor vis of lever. Daartegenover stond dat ik biefstuk maar zo-zo vond, bij appelmoes keek alsof ik kikkers  doorslikte, en voor kaas mijn veto stelde. Sterker nog : pertinent wist dat ik d’r niet aan begon.

In bovenstaand licht gezien kun je je voorstellen, beste lezers, dat die ouderavonden, naast pret ook een kaas-bezoeking waren. Of eigenlijk een meervoudige.

De eerste kaasplank ging nog wel. Ach, gewoon een gevalletje wanbof. Ma en pa aten smakelijk, lachten m’n pech weg en haastten zich mijn stokbrood extra te beboteren, als troost.

Ronde 2 aten ze nog wel, maar lachten niet meer. Want inmiddels wijzer, wisten ze dat het voor mij die hele verdere week kaas voor, na en tussen zou zijn. Brr ! Ter compensatie liet mijn moeder een hoop lekkers achter op mijn kamertje en ging, broedend op een Ariadne-weekendmenu, huiswaarts.

Jaargang 3 zette mams haar fatsoen opzij en stelde het nog altijd afwezige alternatief voor kaas aan de kaak, door dat zélf mee te brengen. Die avond bleef ik gespaard van die ‘meurende brol’, maar de rest van de week moest ik m’n survivalfood met hand en tand verdedigen.

Editie 4 was de smart minder, want gedeeld. Intussen waren er ook ouders  die verkondigden dat ze niet blij werden van kaas. Een minderheid die niet te negeren viel. Ergo :  beleg.

Annus quintus kwam het helemaal goed. De school had ondertussen een diëtiste aangetrokken en mijn moeder zag tussen al die kaasellende het licht : ze liet mijn naam op ’t lijstje van deze madam zetten. Tot mijn groot geluk paste kaas niet in een aangepast voedselpatroon … !

Zet maar bij op het lijstje mijner defaults, beste lezers : bij gelegenheid blij op dieet te zijn.

En nu ? Echtigentechtig, de pijler van de Franse keuken – kaas met sla – is niet voor mij. Ruim genoeg heb ik ervan op. Wat zeg ik : ik kom toe tot het einde der tijden.

Het was, is en zal zo zijn : de enige kaas waarvan ik blij word, is die waarvoor ‘k mag passen. Geen Midnight Snack voor mij …

Wat kaas betreft ben ik best een rare snijboon, ja !

Advertentie

11 gedachten over “Ik #WOT weer !

  1. prinses op de kikkererwt

    Lijkt me niet zo onoverkomelijk. Na ’21 dagen vegan’ gelezen te hebben, was kaas voor mij plots een pak minder appetijtelijk. Het is eigenlijk raar vet met schimmel te eten. Toch?

  2. Rob Alberts

    Mijn Schotse ex noemde Nederlandse kaas zeep.
    De meer riekende en stevig smakende buitenlandse kaassoorten hebben mijn voorkeur.

    Een heel goede vriendin eet nooit en niets met kaas.
    Toch eten wij met veel plezier een pizza buiten de deur.
    Zij zonder en ik met kaas belegd.

    Smakelijke groet,

  3. Eilish

    Als ik moet kiezen tussen industrieel bereide charcuterie of kaas, dan weet ik toch dat het laatste op mijn boterhammetje zal komen.
    Ik smelt (samen met de kaas) als ik een warm broodje mag eten met Brie, honing en noten ! Maar ieder meug natuurlijk.
    Ik vind het grappig dat je de uitdrukking ‘stront met streepjes’ gebruikt, ik dacht dat ‘stront met striepkes’ uit mijn dialect nergens anders gebruikt werd.

  4. appelig

    Zeer vermakelijk weer. :-)
    Jij laat je de kaas dus graag van het brood eten. Op brood eet ik het zelf niet zo vaak en kaasfondue is niet echt aan mij besteed nadat ik de gesmolten kaas de laatste keer met de schaar moest doorknippen.
    Maar sinds een paar jaar hebben Partner en ik het kaasplankje ontdekt met druiven, noten en vijgencompote, dat is smuller hoor. Jammer dat we geen wijn lusten.

  5. bea

    Ale gij! Ik ben zot van kaas, hoe meer die loopt en/of stinkt, hoe lekkerder. Enkel voor kaasfondue pas ik, daar word ik misselijk van. Voor de rest, laat maar komen.

  6. Marika

    Nou… zou ook iets voor mij zijn, ik ben niet zo weg van kaas en wijn lust ik al helemaal niet. :)
    Als kind at ik het nooit, inmiddels eet ik af en toe jonge kaas, liefst verwerkt in een of ander gerecht. Hoe harder het stinkt hoe minder ik het hoef, mijn moeder had altijd Zwitserse strooikaas in het keukenkastje staan. Die lucht… hoe krijgt iemand dat weg. :-/

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s