Was het hier vorige week nog van ‘drum up the people and make some cycling-noooooiiiiiiiisee’, dit keer blaas ik Zwijmel-verzamelen vanuit ’n heel ander register. Eéntje dat zacht in het oor ligt, en net zo goed in de hand als je meest geliefde dunschiller.
There’s music in everything. Ook in food en heus niet alleen omdat je d’r soms van gaat zingen. Richting keuken, voor ’n zacht muzieksken, dus …
Met koken straf je me niet, beste lezers. ’t Is de HHM van m’n huishoudmanagement.
Handig, Haalbaar en Matig werk achteraf. Handig als in : gestoorde motoriek-proof. Zijn m’n klauwiertjes dan niet geweldig, ik ben ‘r aan verknocht, en ’t oog van Mien Publiek wil ook wat, tenslotte.
Het betere hak- en snijwerk is me niet voorbeschikt, beste lezers. De Floere(n) days zijn om, dus liever geen sucadelapjes van – letterlijk – eigen hand, dankje. Die dekselse Nortia heeft spijkers en hamer als attribuut, dat ze lekker op d’r eigen duim klopt !
Haalbaar dan. Zeg maar : budgetproof, basic, en fabriceerbaar zonder kookboek. Want pagina’s omslaan met paneer-vingers is behoorlijk blegh, ook en eigenlijk vooral, laaang na dat panko-receptuurtje !
Basic & budget gaan hand in hand, zolang die Zilveren Vloot maar steeds op de vergane Armada blijft lijken. Omdat het ermee gaat als met uitkijken naar Blauwbaard – “Zie je nog niets ?” meet ik komkommers, ui, tomaat en peekes* veelvuldig een andere gedaante aan.
Matig werk achteraf slaat natuurlijk op ’t kookslagveld achteraf. De vaat is zo vorige eeuws, dus die minimaliseer ik liefst lekker weg.
O, en Variatie is ook ’n moetje. Wegens jaaaaaaaaaren intern en dus niks te kiezen, afgewisseld met uitjes naar het casino, waarbij al die kunstmatige slaapjes me meestal nààst eetbaar lekkers deden en doen grijpen. Iets als ’n heerlijk eenpans-moussakaatje laat zich nou éénmaal niet zo simpel verslinden net voor of na een algehele anesthesie.
Voor m’n ‘heropstart’ volgende ziekenhuisronde misschien toch maar es de zoetgevooisde klanken van de ‘Oranjepunt’ proberen ?!
“Kust nu mijne frak !”, scandeerden de ‘grey ones’, toen ze ene Linsey Pollak een winterpeen te lijf zagen gaan met een drilboor !? De olifant sloeg de mug niet dood. Allesbehalve, zelfs ! Mondstukje erop, ’n trechtertje eronder en “hoi” aan die hippe blazer die wortelklarinet heet.
The coolness of the thing lijkt me ‘geworteld’ in de zwierige hantering van een alternatieve zilvervos die een verduveld goeie instrumentenbouwer is. Met showgevoel, bovendien.
Pollak bouwt het momentum zodanig op, (tot 04:27) dat per drilling ’n almaar groter vraagteken ontstaat op het gezicht van die andere grijze eminentie, Paul Witteman, die Podium verleent aan de smakelijke alliteratie ‘Carrot Clarinet.’
Well, he ate nor shoes, nor carrots, maar luisterde vergenoegd. Net als ik. En het eerstvolgende worteltje dat bij me op de guillotine komt te liggen, kan gerust zijn : ik ben wég van zijn klank(kleur) !
Voor de gegadigden : ik zet m’n verdubbelaar in. Twéé filmpjes in de aanbieding. Het eerste is Podium Witteman. Heerlijk showtje an sich, maar de klarinet zingt wel heul kort (pas vanaf 04:28). Wat weggeknipt is uit fragment 1, zit echter vervat in fragment 2. Doorschuiven naar 01:29 als je geen ‘overlap’ wil.
Zwijmelen op Zaterdag is een initiatief van Marja.
————————
N.B. : kust nu mijne frak is zowat hetzelfde als krijg nou wat en peekes is geen letterreeksje, maar simpelweg worteltjes.
weer ‘supervet’ geschreven! bij mij ligt echter geen enkele dunschiller goed in de hand … 😉
Haha, bij mij ook niet – maar superscherpe mesjes nog minder, helaas. Maar ik onthou vooral mijn nieuw ontdekte kwaliteit : vet schrijven over kalorie-arm ! Een dijk van een compliment, mercikes, Anna :-)
you’re welcome!
Het klinkt prima, maar ik zie mezelf nog niet zo’n instrument bouwen van een wortel. Origineel is het zeker.
Dankje, Marja ! Pollak krijgt in mij ook geen collega, maar ik stond wel paf van het resultaat. Had houthakkerstaferelen in gedachten, met als uitkomst een iel pieptoontje … Nou, dan is dit toch even wat anders :-)
De wondere wereld van de winterpeen!
Hihi, ja, Cellie, ik voelde me wel een beetje Alice, toen ik dit zag …
je moet er maar opkomen…. klinkt goed, kan niet anders zeggen
Fijn weekend
Wat een brainwave, hé ? Geniet van de Z-dagen, Melody !
Wat grappig en geweldig tegelijk. Er komt heuse muziek uit dat peeke. En wat een virtuoze inleiding bij deze wotelklarinet. Jij tovert met taal, lijkt het wel.
Dank u,dank u !Ik neem dit pluimpje met genoeglijke blos in ontvangst, Joke ! Trouwens, jij taaltovert beslist ook goed, als je ’t mij vraagt :-)
Hé wat leuk er zit nog muziek in de peen ook:-) Liever toch een dunschillertje
Groetje, Ria
Gelijk heb je, Ria ! Stukken beter hanteerbaar dan een boor :-)Groetje terug van mij,
Ken jij het Vienna Vegetable Orchestra… Daar kan ik ook zo blij van worden…
En ik doe mijn best korte recepten te plaatsen met weinig ingredienten en zonder het superfijne snijwerk.. x
Pollak googlen leidt je naar dit bijzondere orkest :-) Heerlijk, net als de receptjes ‘op mijn maat’. Dat wordt smullen. Je bent een schatje ! x
Knap hoor… zouden er meer groenten-soorten zijn waar je muziek mee kunt maken?
Voor mij geen dunschiller meer, ik heb sinds kort een heel fijn aardappelschilmesje. Het Molenmesje, heel scherp. Geel heft en kost € 11,00 bij Blokker. Belachelijk duur, maar ik heb het gekocht, mij werd verzekerd dat het dat geld echt waard zou zijn, want hij blijft altijd scherp. Tot nu toe absoluut geen spijt van. Haha, wat een info hè…
Geef mij maar een commentje met info, altijd welkom. Dat gezegd zijnde : google een keertje op Linsey Pollak en er gaat een wereld voor je open, Vlindertje. Deze mirakelman krijgt zelfs welvoeglijke deuntjes uit vouwzitjes ;-)Wat betreft het aardappelmesje: je bespaart me zoekwerk en prijsverrassingen, dus ben ik blij ! De molenmesjes zijn quality, weet ik uit ervaring … Maak ze altijd schoon met wat zout en citroen, dan verkleuren ze niet zo. Voor het schillen van wortelen hier toch altijd de dunschiller ; zuinig schillen is namelijk ook niet echt mijn forte, haha :-)
Wat een heerlijke filmpjes :-)
Een zaligheid voor oog én oor, Natasja !
Met mijn interesse voor bijzondere instrumenten, is dit echt fascinerend!!!
Hij gebruikt geloof ik een soort maatlatje waar hij de lengte van de wortel en de gaten mee bepaalt, daarom klinkt het zo zuiver!
Dit is best iets héél anders dan wanneer ik winterwortels in plakjes snij voor hutspot ;)
Mooi muziek ook nog, hij…!
I like de enthousiaste reactie op dit zwijmeltje, Dwarsbongel ! Enjoy, het is van harte gegund !
Ik zou toch bang zijn dat ik de wortel tijdens het spelen zou oppeuzelen en dat ik bepaalde noten niet meer zou halen. :-)
Of voor interne concerten :-)