Het is een beleving, wakker worden in een zonbeluikt huis. Mét blauwgrijze gloed nu, is the room uzing melatonine. Alleen is het die zaterdagmiddag nog een half etmaaltje te vroeg, om m’n eigenste blaffetuurtjes alweer te luiken. Tenminste, als ik geen migraine-ruzie wil met m’n cerebellumpjes. Met de rest van ’t karkas héb ik al bonje. Komt ervan, als je Achtarm dacht te wezen. Ik bakte, braadde, kliefde en sneed dat ’t een lieve en vooral een gesmààkte lust was.
For the zzzzzzzzzinnnnnnnnnnnng in life zet ik zo nu en dan m’n motoriek es op zijn plaats. Dat die dat daags daarop dan ook vrolijk bij mij doet, ach nou ja, dat capteer ik – net als dat post partem diclofenacje.
Mijn armen kunnen de vergelijking met die van een slingeraap doorstaan ; stevig uitgerokken. Spieren als kwatta – net zo lobbig als ’t twee dagen eerder geklopte beslagje.
’t Gaat allesbehave gesmeerd. In sporttermen : overtraind.
Ik voel me weer de mini die door de toenmalige Mr. Flex aan een evenwichtsbalk werd opgehangen met onder mij ’n ‘afgrond’ van 30 centimeter en alleen m’n armen als betrouwbaar instrument om te voorkomen dat ik ter aarde stortte. Iets wat ik zo veelvuldig deed dat ik ’n heuse valtraining kreeg opgelegd. Jaa, hardcore, die fysio van mij.
Ondanks alle ‘aches and pains’ moet ik toch gniffelen als ik terugdenk aan de grondlegging van de Superwoman inside.
Hoewel ze nu niet meer woest geklutst en gekneusd zijn – en worden – door al die blutsen en builen, doen mijn cerebellumpjes vandaag niet mee. Op dromen van lucifertjes na om de kijkers open te houden, kom ik tot niets.
H … OOOOTTTTTTTT ! HOOOOOOOOOOOOOTTTTTTTTTTTTTTT !
Wasda ?! Ik schrik op uit mijn gedachten. Een vuvuzela ! Niet voetbal, maar een knaloranje blazer met een balletje-trappende Amalia komen in me op. Big smile for that, hihi.
Het volgende uur sneuvelt die lach, want wat ik ook doe – voetbal alom. Geen ontkomen aan.
Alles bliept, klingelt en pingpingt vol overgave – en de Toeeeeeeeeeeet-Toettttttttttttt’s zijn niet van de lucht.
Wat blijkt : Koning Voetbal regeert ! Belgenland speelt weer en kraait victorie dit keer. Zucht. Mijn celletjes zeuren brilsmurfgewijs dat ze niet van voetbal houden en een goei muziekske willen.
Mispoes. Dat chansonneke wordt een stukje radiocommmentaar … over dat ding waar je achteraanholt om het dan weer weg te sjotten.
Dan toch een deun. Of meer een dril, zeg maar. Left, right … left, right.
Jeeeeeeeeeeeeetjepietje, zeg ! Het leger zegt me nog minder dan voetbal. Hm. Dat follooo da lida klinkt veuls te opgewekt voor den troep, bij nader horen. Meer een kiné-lied, al kan Flex er alleen maar van dromen dat ik zo strak zijn uitgezette koers ga volgen.
Maar kom, it worked like a charm – want de Duivels werden tweede in hun poule en deden dus precies wat de Soca boys voorspelden : follow the leader !
Ze fierljepten zich bijgeval voorbij de tegenstand, maar dat mag de pret niet drukken. Een lijn naar boven is een lijn naar boven – schots gaat ook. Schoon scheef is tenslotte ook niet lelijk !
En zo ben ik via velerlei toeters en nog meer voetbal-bellen bij mijn zwijmel van vandaag beland : Hornblower. Je weet wel, knappe zeebonk Horatio, met de steekhoed en de immer witte kousen – waarvan ik me destijds afvroeg hoe ie dàt toch altijd weer klaarspeelde ….
So, dreaming of Horatio it is, beste lezers. Ben ik nog nét fit genoeg voor !
Voor meer Zwijmelplezier, klik hier.
Ariadnesdraad 
Prachtige zwijmel. Heel veel sterkte met spiertjes en ander leed.
Dankje, Marja, voor het pluimpje, en de wensen !
I loved Hornblower!
Me toooooo :-)
Denk dat ze meer witgevlekt waren die kousen, maar ach een kniesoor die daarop let.
Mijn idee, Cellie !
iekssssss diclo’s….. fysio idem…. het 1e neem ik onder geen enkele voorwaarde en het 2e moet ik wel dus neem ik zo gelaten mogelijk
Je muziek zet alles n een ander licht, dat is echt even genieten, met ogen dicht en wegdrijven op zalige rust onder de heksenketel
Fijn en pijnvrij vooral, weekend gewenst
Inmiddels ben ik weer baas in het spierdepartement :-) Ieeeeeeksssssss is zeker wel een gevoelen dat ik van tijd tot tijd bij fysio heb, ja. Maar zonder ben ik nergens, dus heb ik er al jaaaaaren ’n ‘zakelijke’ kijk op. En wat d.iclofenac betreft : zeker geen dagelijkse kost, hier, maar blij dat ik ‘m ter beschikking heb. Helemaal na ’t traject van trial and error dat ik heb doorlopen. Van non-effect naar K.O. Best griezelig was dat.
Welke pijnstiller heb jij, die voor jou goed werkt ?
Heerlijk hier zwijmel ik helemaal bij weg.
Ik wens je een fit weekend,
Groetje, Ria
Zalig commentaartje, Ria, dankjewel ! Het vormpeil stijgt – zeg maar dat ’t in de 8ste finales zit ;-)
Ja ja, België is goed bezig op het EK! :)
Jaja, ’t wordt wat :-)
De muziek is in ieder geval véél prettiger dan voetbal.
ik ben toch wel héél blij dat Nederland niet meespeelt, dat scheelt hier toch een flinke slok op een borrel met voetbalgeweld.
Wat je zegt :-)
Mijn bekendheid met Hornblowers en Horatio’s is nihil, maar Enya behoort tot hetgeen mijn geheugen omvat. Even kortstondig gezocht en ietsepietsie wijzer geworden.
In elk geval klinkt Enya evengoed als in andere muziek in mijn geheugen, en past evenzeer goed in de bandbreedte van mijn smaak als de Rosie van Hulk…
Grappig overigens dat ik meen Friese en Vlaamse invloeden elkaar denk te ontmoeten op talig gebied!
Enya, ik kan er geen genoeg van krijgen! Zo mooi, zo ontspannend, zo heerlijk rustig. Enfin, van die dingen ;-) Prachtige muziek.
Dank voor dit ge-wel-dige commentaartje, Joke ! Heerlijk om te krijgen :-) Soothing is een woord dat echt bij Enya past …
Prachtig nummer……kan ik zo een half uur achter elkaar beluisteren, gewoon op repeat en laten gaan….mooie bijdrage…..
Dankjewel, Garboy. Goed je hier te treffen en fijn dat Enya je in vervoering kan brengen !