Make it stick out, vonden mijn celletjes, en dus pas nu, Soft sides again.
Wat is met z’n cheesy crust aan mijn ribben blijven plakken ? Tafereeltjes in woord, beeld en klank. In random order of appearance … 2015 aaneengeregen van dag tot draad. Enjoy, beste lezers !
Europa kijkt naar zichzelf in de spiegel, hoop ik, wijl ’t een eindeloze vluchtelingenstroom ziet. Bij de beelden van de in Duitsland toekomende treinstellen kan ik alleen maar aan Ofra Haza denken. Trains of no return, in september.
Gelukkig weet de Duitse kanselier Angela Merkel van aanpakken. “Wir schaffen das ! ” is DE kreet” van 2015 …
“Geschaft” : Stromae takes America – Hij trekt naar New York. Formidable it is, maar geef mij maar Evora, of Tous Les Mêmes…
Bij de actua moet je vaak nogal wat wegslikken. Doe mij maar een bakkie … Wie weerstaat ook zulk een vastberaden en fluks kopje ? Irresistible, dit porceleintje !
Duizend bommen en granaten, zei ene Tuizendfloot. Ze kwamen erg dichtbij. Ook in Belgenland, met terreurdreigingsniveau vier, failed state-geroep, kattenfilmpjes en koekeloerepoezewoefkes en wat mij betreft : Howard for President !
Zomer 2015 was een woestijnzomer. Mijn woonkamer doet gezellig mee. 37° ! De vissen in mijn nieuwe visbak begeven het, snif. Nja, ze woonden dan ook niet in Bert’s cowboyhoed …
De kouwe melk is basis voor een Nesquick-cocktail. Ideaal bij Tour-kijken. Ik zie Greg Van Avermaet winnen. Hoezee ! Maar de nummer twee in die rit steelt mijn hart. Yep, ik heb een apig boontje voor Peter Sagan.
Bij zoveel sportiviteit zou een mens aan de Superfood gaan. De niet aflatende hitte suggereert echter meer Konijneneten …
maar doe mij maar een stukje nougatine ! Viel ook bij Moederszus in de smaak, want ik kreeg van Vadermans een mailtje : ” Moederszus was very amused”. Hoera ende joepie !
Toch was het in het afgelopen jaar wel es van Cherchez la femme. Tja, blogschrijfgewijs maakte ik mijn eigen credo niet waar. Elke maand in het archief lukte niet. Maal drie. Gelukkig holden m’n lezers niet allemaal weg. Er kwamen een paar nieuwe – en ééntje kwam weer terug.
Met een pracht van een commentje. “Je schrijft nog steeds even inimitabel als voorheen, en ik blijf het keer op keer boeiend vinden.” Menck, Twaait.”
Jaa, Ariadnesdraad is trots op haar lezers. Ook de reageerders op de inkijk in mijn ziel – Vamos the children – , zitten in mijn hart. #gouden reageerders. Duimpje op voor al wie regelmatig hier op blogvisite kwam… !
Je suis Charlie, je suis Pino, en de Pineut ook wel es ja. Icoon Martine Tanghe verdween uit het Groot Dictee, al weet ik nu wel hoe je Ovale bijzettafeltje schrijft en Sesamstraat – jeugdsentiment – zei ook Adieu. Hoera voor de Bert en Ernie-tjes op You Tube !
Mijn ‘wasmasjien‘ vond : “lekker draaien, doe ’t voortaan zelf” en er waren er die ‘lekker graaien’ praktiseerden en me het begrip knuffeldiefstal bijbrachten. Banaal, maar belangrijk. Geleerd dit jaar : er bestaat burgerzin, en schatten van verkoopsters ook.
Herstel van ’n hartverzakking : een mok hete koffie nà sluitingstijd, een alarmfase blokkerende Gulliver en lekker uit je slof schieten tegen blauwfrakskes, die niet vooruit te branden zijn. Geweldig als het over PV’s gaat, met uitzondering van dat éne, waarmee je diefstal aantonen moet …
Zalig zot – denk hippe Santa – en zen, dit jaar, beste lezers. Voor 2016 hoop ik dat schrijfgewijs ‘I See Fire’ waar mag zijn – en dat jullie erbij zijn, natuurlijk !
Stay tuned, je ziet ’t vanzelf !
Ariadnesdraad 