Who’s that girl ? (Swoon 50)

Een nieuw jaar gelanceerd. Ouwe struggles ook, want m’n publicatieschema stokt weer – zooo  Januari 2016.

Het Dakar-tempo waarin m’n grijze massa columnpjes vult, is IRL nauwelijks bij te benen.

Zwart op wit is het nog niet zo te zien, beste lezers (lees : inhaalslag reacties) maar ik droom, denk & doe “blog”. Wonder, dat ik in die morgenspiegel nog geen ‘Ariadnesdraad’ op mijn voorhoofd zie gestempeld. Zomaar wat fröbelen doet mijn hoofd niet aan, namelijk : altijd postjes in de maak. Maar: zulk autonoom hoofd is nog best handig. Geen ‘beste concept’-gezeur : gewoon go with the flow.

Vandaag trek ik dus maar ’n sprintje, en laat de springveren van de ‘grey ones’ lekker eigenmachtig werken.

Op de vraag waarover geschreven, popt een republikeins rood mantelpak op. Neeje, niet dat van Trump – die kan zoiets niet forceful & executive aan, dat is linea recta clownesk. Nog niet eens ingezworen is ’t al hommeles met de media, zeg maar de journalistiek. Whatever we may get, dertien in een dozijn beslist niet, met deze man.

Oempppppppppffff, uuche, aiai en ochottekes. Ik gok op vasthouden aan alle takken van alle bomen en de mast – tegelijk. Die gymnastische oefening lijkt nodig, om de eerstvolgende 1460 dagen door te komen. Mijn oogbogen oefenden alvast souplesse bij de megalomane aandacht die de ‘gereputeerde nieuwsgaring’ hieraan gaf …? Was ’t nou net niet die over-aandacht, die van begin af aan, dit roeptoeterend exploot mee op het Presidentiële schild hielp hijsen ? Afwijzende hm.

Mijn celletjes maken ’n 180° bocht en ik zit in ene weer bij ’t felrode mantelpakje met weerstrevende attitude : Angela Merkel. Ha ! Veul beter. Ik verkies Frau Merkel’s ‘Deutsche Gründlichheit’ verre, boven die upcoming American Madness.

Jolige celletjes, als ’t journaille weet te vertellen, dat Angela zich eredoctorandus Leuven én Gent mag noemen. Hoera ende joepie, Sie schaft !

De feministe in mij veert op, uitermate blij. Dat ze even ’n slechtzittend blauw vaan krijgt aangemeten, neem ik voor lief. Knipoog naar de (Amerikaanse) blauwe Democraten, tenslotte. Met niet alledaagse uitdagingen voor én achter me, verfoei ik hartsgrondig vakjes- en stereotiep denken.

Ben de mening toegedaan dat vrouwen, in eender welke discipline, het recht én de kans moeten mogen, om (al dan niet godsgruwelijk) te blunderen. Ook, en vooral, zou ‘k haast zeggen, in de politiek. Wir schaffen das. Was ’t niet beter, ’t zou alvast een vaak verworpen invalshoek hebben. Zo. ik heb gezegd !

En het doctoraats-uitreikende deel van het soms toch best hippe universum heeft warempel verhoord. Nog best cool, die bende van Zeus, als ze geen djak-ken-de regen over je uitstort …

12 januari 2017. Angela Merkel, Belgenlands eredoctorandus. Van Leuven EN Gent, ‘getoogd’ in Brussel. Insert tevreden grinnik. Belgenland, onzegbaar ingewikkeld, maar wél een goed sein gevend.

Een lintje dus voor de (diplomatieke) manier waarop ze aan politiek doet – met ’n menselijk warme kant enerzijds, en de potentie anderzijds, om (door de toekomst) als Grote Persoonlijkheid te worden gezien. Zo’n epitheton ornans roept vragen op.

In dit geval : Who’s that girl  (tekstlink) ?

Voor meer zwijmelplezier, klik hier.

N.B. Dit stuk kadert ook in de #SG17 van Carel, getuige hiervan de cursieve vetjes, rond werken.

Advertentie

Soft Sides : The 2016 edition – Superswoon

Wat is met z’n cheesy crust aan mijn ribben blijven plakken ? Tafereeltjes in  woord, beeld en klank. 2016 aaneengeregen van dag tot draad. In de vorm van een Superswoon. Goed voor ’n zwierige overgang !

Super dark wave, stond bij de commentjes op deze clip. Accurate beschrijving voor de donkere en duistere golven, die de diepste krochten der wereld, en ook Belgenland, overspoelen. In 2O16 borrelt en ‘boemt’ er overal van alles …

Maart : #Praying for Belgium : Dit lied, en deze Mohamed blijven me bij… Belgenland wordt met #failedstate om de oren geslagen, maar andere naties zullen zich, later dit jaar over diezelfde vraag moeten buigen – Nice, Berlijn …

Ooit in het nieuws, en ik geloof het instant : toestellen gaan bewust sneller stuk. Mijn stofzuiger, oven en tv, ze deden of doen niet meer mee. Niet eerder in huis, maar prachtig functioneel : mijn zonnewering. Whoe-hoei ! – Juni.

En nog een bom : Brexit. Het kon niet, mocht niet, zou niet, maar het wàs plots feit. #Falende peilingen.

Juli : dit blog boomt. De lezersaantallen schieten uit de startblokken – mijn meest gelezen maand – en de Tour ook. Ariadnesdraad heeft het wielervirus te pakken – Gele & Gouden Greg – maar lezers nemen ’t sportief op ; #mijngeweldiglezerspubliek, dat waarschijnlijk wel een danske placeerde toen ’t ein-de-luk klaar was ! Toch nog even ’n Sagannetje, om het af te leren …

Ik zwijmel dit jaar vrolijk mee, en krijg de meest opgewekte reacties : “Ohh heeerlijkk dit, schitterend hoe jij pech in hoofdletters zo hilarisch kunt opschrijven dat ik bijna buikpijn van het lachen krijg…. en dat terwijl dat zo herkenbaar is ook hier momenteel.” -Melody. Geweldig lief, en humorvol, mijn lezers !

Zomer is ook : Pokémon zoeken.

Augustus dan. Het Baantjer-thema van Toots is favoriet, maar voor deze immer lanchende Vlamerikaan mag ’t internationaler <3. The American Dream…

Oktober : uit de VS komt het fenomeen horrorclowns overgewaaid. Niet veel later zitten ze er zélf met één opgescheept. Trump is president-elect en de Amerikanen dragen speldjes. # Amerika kiest.

Leaving the table, Leonard Cohen – en Come Back To Me zingen zal niks helpen.

Afscheid van de charismatische Obama, dus.

Hillary conceeds : november. ’t Kon niet, mocht niet, zou toch niet, maar …WAS. #Falende peilingen, op repeat. Een Stevige Snuif Girlpower mag op Ariadnesdraad niet ontbreken. Daarom de integrale speech, beste lezers.

december : Aarrghhh, Pietendispuut again. Wereldprobleem. Mooi opgelost in dit Sint-Clipje :

Kerst komt, maar de vrede nog lang niet. Schwere Sachen, ook voor girlboss Angela Merkel. Wie wil er nou als Kerstkado ’n aanslag in Berlijn ? Voor het mooie, maar niet meer bestaande Syrie – Alleppo, deze van Ofra Haza. Er mag wel es een nieuwe, schallende klopper op die hemeldeur !

Grmmpf : nutsvoorzieningen weer duurder in 2017 : wanneer denken die prijsstijgingen nu es “We kunnen er beter mee ophouden ?”

Ach. Wij hebben ze tenminste – dat kunnen de hopen op de vlucht en in erbarmelijke omstandigheden niet zeggen. Fiat lux ! Vooral in de hoofden van diegenen die hiervoor een uitweg moeten zien …

Donald Trump officieel bevestigd als President. De eerste steen van wat allemaal ?

Misschien toch gehoord, daarboven : Music for Life breekt records met de goede doelen-actie, en in NL doet de tegenhanger het ook super. Op deze warme gloed zwaai ik 2016 uit …

Fijne jaarwisseling !

Voor meer zwijmelplezier, klik hier.

Tranen, lachorkanen en … bananen (Swoon 38)

Vandaag zilte gedachten, van beelden gezien door een waterige lens.

“Schrijf ! schrij – ijffffffffffff !” gillen de grey ones. “Reageeeeeeeeeeer”, is weer een andere sectie boos. De house hold-divisie vindt mijn management maar frut. M’n cerebellumpjes voeren druk dialoog.

Goed nieuws : ik win letter voor letter veld, op mijn te-doen lijst. De inner Mrs. Doubtfire zingt dan ook “I’m coming dear(s) !”.

Hoe ik zo op vuur kom, beste lezers ? Ergens Nieuwjaar 2016 had ik een geklemde nekzenuw, met stralingspijn in het gezicht langs links. ’t Voelde als vuurtje stook, waarop mijn oog vol inzette op bluswerken. Hm. Not very charming, en in duidelijke tegenspraak met dat gezond jaar dat je ieder wenst.

Met de jaarwissel alweer kortbij, vond rechts nu, dat ’t hààr beurt was. Deze week stak m’n pioenroosrode hoofd dus boven ’n berrugg witte tissuetjes uit. Mijn hum was communicerend vat met koorts : kelderde het één, dan klom het ander.

Wat gedaan ?

Niet over je klavier zweven, zoals gepland, maar in de weer wezen met coldpacks.

Als je oog na veel vijven en zessen weer enigszins meedoet, kijk je actua-tv. Belgenlandse begrotingsbesprekingen. De analyse van saaie kout zou kloppen, als die begrotingsverklaring er maar kwàm.

In plaats daarvan vaudeville, bananenrepubliek-waardig. In, zo ongeveer, 14-daagse bedrijven.

Die bananen uit de titel, ze doen nog best veel goeds voor deze kromme klap.

Want, in die tijdspanne kunnen wij Belgenlanders wat ontdekken, zeg. Alleen niet Atlantis – ideaal om het geldtechnisch gat dicht te rijden.

Dat we straffe jongens zijn, dat willen we wee-ee-ten. Of schrijven. Kom maar op met die lachorkanen, want uitgeschreven is het des te hilarischer – als ’t tenminste niet zo herculisch was …

Wij, Belgenlanders, komen d’r in ene achter, dat ons begrotingstekort klein dubbel is van wat eerst was begroot. Onversaagd als we zijn, oogbogen we bij onze  discalculische becijferingsminister, en stropen de mouwen flink op. ’t Valt tenslotte maar een kleine helft tegen.

Het leeuwendeel daarvan halen we op departement Volksgezondheid, al zijn dan haar zakken dichtgenaaid. Bahbah … bananen, zegt deze bezitter van een gammel karkas.

Dat ‘booming Block’ Maggie een krak is, geloof ik prompt. Dat ziekenhuizen het aan hen gepresenteerde kostenplaatje niet  doorrekenen, voor geen meter. Bananen dus.

Goed dat we nog geen eerste minister hebben, die “kopke krabben” zegt, anders zat het etiket Bananenrepliek gebeiteld. Wél ter beschikking : een Vlaamsche Leeuw zingende begrotingsminister, met een kapot telraampje, die “J’en ai marre” zegt.

Aan kolder geen gebrek. Enneuh, daar je kan nooit genoeg van hebben toch ?

Nauwelijks heb ik de frons  van mijn facie, of een zondagse (!) parlementszitting tromroffelt  ‘dat de begroting rond’ is. Een dik miljoen is nog gaan dansen, maar begrotingsevenwicht in 2018 blijft. Want ach, dat is tegen dan wel weer terug van het bal – met pijne voetjes neergezegen zekerst.

En dat we straffe jongens zijn, dat … past soms als een vlag op ’n modderschuit. Eéntje die bananen overvaart.

Tja, als je ’t in een apenlandje over politici hebt die ’t bruin bakken, dan kom je dus bij bananen(lied) uit. (tekstlink)

’t Komt heus goed, want origineel zonnig geel, en geroosterd hapt ’t lekker weg.

Happy eating, beste lezers !

Voor meer zwijmelplezier, klik hier.

 

# Praying for Belgium

Noot : Met zoveel brandende terreur-actualiteit hier te lande, is dit ’n opiniestuk dat ik  eerder schreef, maar herwerkte, en nog eens, anno hodie. Vandaag dus Ariadnesdraad-indrukken van de laatste 18 weken omtrent berichtgeving, gezien door een menigmaal kittelorig oog. Gericht nu, op niet één, maar twee memorabele data. Nog méér proud, maar tevens praying for Belgium, beste lezers …

18 maart : Koekeloerepoezewoefkes kunnen het : z’hebben hem !

Mijn tablet klingelt onophoudelijk, als waren de paasklokken er. Het nieuws is echter nog veeeeeeeeel beter.  Meestgezochte is gevat. Heilige Bimbam, zou ’t heus ? Aan die kijkkast… !

Mijn favo nieuwsanker, Martine Tanghe. Kittig geknipt, en dito zeggende: ” z’hebben ‘em ! ” – compleet met genoeglijk blinkende oogjes.

Niet perfect neutraal, nee, maar wel accuraat precies wat dit kleine, in mijn hart zittende apenlandje hebben moest : positief bekrachtigende journalistiek. Zo raakt Belgenland van z’n Calimerostatuut af en komt haar motto “ik is klein, maar mijn daden benne groot “ ein-de-lijk op de voorgrond.

We hebben vanalles dat scheef loopt.

Tampontaks, Turteltaks, kibbelkabinet, een partijvoorzittende burgemeester die al wat meer geweld moet doen om moed te vinden.

MAAR daarnaast, ten goede, een jonge premier die weer vader wordt en met Obama belt. Voor personal congrats in hét terreurdossier !

Ha ! Schoon scheef is ook niet lelijk, en we kunnen wat ! Immens blij dat het underdogproject ‘trots zijn op brave little Belgium’ weer wereldbasis krijgt.

Als kind van twee culturen is en blijft het nog best lastig, om je op de ene dan wel de andere te laten voorstaan. Wél weer helder is, dat mijn keus altijd die voor de underdog is.

Het stormt in de wereld, zoveel is zeker. En het oog ervan heet(te) Molenbeek.

Driekwart november 2015 heeft het serieus geknald – met politieraids, dreigingsalarmen, dichte scholen en hoodstedelijke lockdowns die de weg vrijmaakten voor een virale kattenbelegering op het www. En van de blauwfrakskes een kommetje kattenvoer als merci.

Dat is nou eens een koekeloerepoezewoefke * par exemple. Belgenlands flegma dat tot surrealisme wordt gepromoveerd.

Waarvoor we werden geprezen. Pijnlijk genoeg wel in dezelfde adem als die waarin we tot ebolavirus of terrorismedraaischijf worden verklaard. Ofte een failed state. Door Frankrijk, de VS, zeg maar tout le monde. Mijn onverstoorbaarheid krijgt wat barstjes als ik de vaudeville die wordt opgevoerd aankijk.

Ik wil vievan bomma, pataaten mee saucissen, vievan bomma, pataaten mee salaai aanheffen, maar slik dat toch maar in. Wegens niet politiek correct. Van de bomma zijn gauw bommen gemaakt, en die salaai is nu een gezondheidsrisico.

Mijn kaken doen pijn van het klemmen, als ik de zoveelste Molenbeek-kenner, een ex-inwoner, met de wijsheid in pacht, en pas heeeeeeeeeeel recent op ’n nieuw adres, hoor beweren dat ie het altijd wel geweten heeft, dat ’t daar het nieuwe Sodom en Gomorra was.

Ja zeg, waarom er dan tijden wonen ???????????!!! Grote grom erbovenop, aan de binnenlandse journalistiek, die hiervoor eigener beweging een massief podium schept.

Ikke kwaad, en ferm ook, over zoveel reputatieschade. Ja zeg, Belgenland is een Europese draaischijf – en die molen draait voor goed én kwaad. Dat geeft behalve een geldelijke kater, ook Zwartepietengeschuif, blijkt.

Dat heb je met processen, die jaaaaren zijn blijven gisten, omdat ze onnoemelijk ingewikkeld zijn en ook altijd lekker ver weg. Nu dus niet meer verder dan Brugge. Daar zit meestgezochte nu opgesloten, broedend op een toneel dat strafbepaling , -maat en -uitvoering heet.

Hoe moet ie gestraft ? In ene valt me de kanttekening van Trump door Marc Reynebeau te binnen, die met droge cynic – maar uiterst levendig ’s mans visie uiteenzet. Waterboarden is voor mietjes, terroristenfamilies – dus niet alleen daders – de kogel bezorgen het echte werk.

Dat wordt nog wat, als Donald aan de knoppen komt.

Eerst zien. En eventjes, vooral genieten van Hollandes borstgeklop aan Belgenlands adres. Aussi vite que possible wil ie dat lastpak – dat de Franse nationaliteit heeft – van ons overnemen. Van mij mag ie. Maar : eerst zien.

22 maart : Praying for Belgium

Doesn’t pay to make predictions – maar dat wordt nog wat.

Onder dat Succes borrelde iets. En vandaag is het tot ontploffing gekomen, in Brussel. Op de luchthaven van Zaventem, en in metrostation Maalbeek. Op moment van schrijven staat het dodental boven 30, en de gewondenteller op plus 100.

Dat wordt niet wat – het is wat. Four Seasons in One day. Een prachtige lentezon, met een zwarte rouwrand eromheen. The world is praying. For Belgium.

Mijn tablet klingelt onophoudelijk. Intrieste belletjes, dit keer.

———-

*koekeloerepoezewoefke : eigenaardig iem. of iets – bomma : oma

Brel, da’s geen brol !

Belgenland, da’s en ingewikkelde constructie van gewesten, gemeenschappen en regeringen. Dans tussen Vondel en Baudelaire, die allebei hun deel van de schijnwerpers claimen.

Maar elk nadeel heb z’n voordeel. Yep. Want het brengt een paar extra feestdagen mee. Naast de nationale is er ook nog één per (grote) taalgroep.

Zo heeft Vlaanderland sinds enkele jaren haar eigen feestelijkheden op haar eigen dag, 11 juli. Vandaag dus de schreeuw van de (Vlaamsche) Leeuw ! Met eigen wapenschild natuurlijk, dat spreekt.

Dat moet bezongen ! Met Brel.

Jacques laat zich door de wind meevoeren op een tocht door Vlaanderland. Mijn Vlakke Land is echt een pareltje.

Speciaal ook omdat het door een francofone Belg in het Nederlands wordt gebracht …

Een ode om te koesteren !

Enjoy …

 

Over zomer, zon en Zanna

Vorige week was de week van de radioacties in Belgenland.  Er was de MNM-Marathonradio van Peter Van de Veire (VDV) en de Zomer top 100 van Joe.

Van de Marathon onthou ik vooral dat er opvallend veel collega’s van VDV langskwamen om het over slapen te hebben – compleet met muziekmobiel toe.

Daarnaast ook dat een koe een voor- en een achterkwartier heeft, maar dat de leerling slagerij die de topic aanbracht nog niet zover was  – op de radio dan toch – qua kennis als VDV. Best raar trouwens, om een DJ zo vakkundig je stukje vlees te horen ontleden …

Verder dat liedjes zomaar bafkrak gestopt werden, omdat de lengte ervan niet in het script van de recordpoging paste …

Nondepatatjes, telkens m’n muziekoor zich spitste, botste het op een “Pech, te lang, mag niet van Guinness!”

En oef, tenslotte ook dat we het record gebroken en opnieuw scherpgesteld hebben.

Jeuj ! Partytime !

De zomertop leverde hiervoor een paar uiterst geschikte tunes.

De aankondiging ervan was perfect getimed. Want na  een paar drijfnatte toestanden –  waarbij ik alleen maar niet huilde omdat er al water te over was – stond de barometer van mijn hum op onweer.

Schitterend idee van Joe, om the summerfeeling wat aan te zwengelen. Lees : uit het water op te vissen.

Het “zomermoreel” opkrikken was een haast even grote uitdaging als die van onze marathonman, na het zware weer dat afgelopen maandag Belgenland teisterde.

Nou, de serrehouder wiens glazen puinhoop ik op mijn scherm voorbij zag komen is zeker nog niet op het droge !  

The ship is lost …, I’ve gone up and down from truth to doubt. His lines exactly. Als ie ze al zingt, dan is het van errazie*.

Zanna’s lyrics voerden me op hun beurt weer mee naar Music for life. Want in het  Glazen Huis dat  Moeder Natuur gelukkig wél overeind liet staan, werd naarstig aan de hoop gewerkt.

Yep. ’t Was echtigentechtig niet simpel om een muzieksken te horen op de radio dat niet actie-gelinkt was !

Omdat de (zomer ??)festivals weer in volle gang zijn. Omdat het over water en (wan)hoop gaat.

Daarom deze Zanna in een versie  van Selah Sue en Tom Barman.

Enjoy !

—————————————

*errazie : wanhoop, ellende

De Primus

Afbeelding Elio Di Rupo via Google.

Voor hij zijn stoomboot ‘boardde’, deed de Sint Belgenland een regering kado. Zodoende hebben wij weer een Primus inter pares.

De tussenkomst van de Goedheiligman is onmiskenbaar. De regering kwam er op 6 december, en onze premier heeft, van Italiaanse origine zijnde, duidelijk Zuiderse roots.

Eerlijk : na dik 540 dagen kan je niet met een dertienineendozijnfiguur aankomen. Dan moet het iemand met kleur en  schwung zijn. Met panache. Diplomatiek begaafd (en verder ook ! ). Iemand die het meertalig  kan uitleggen. Met staatszin. Die de 9oo dagen die hem nog resten hard gaat werken. Die breekt met oude tradities. Die houdt van evenwichten en explosieve situaties kan ontmijnen voor ze tot ontploffing komen.

Kortom een redder des vaderlands ;) (1).

Laten we met dit alles in het achterhoofd de figuur van onze eerste minister eens bekijken.

Dames en heren, mesdames et messieurs, ik stel hierbij Elio Di Rupo voor.

Tja. Aan die tweetaligheid (of eerder quasi niet Nederlandstaligheid) zullen we moeten wennen, want we hebben voor het eerst sinds decennia weer een francofone premier. Maar hij zal hard werken (2) (om zijn Nederlands te verbeteren), zegt ie. Hij vraagt begrip en geduld.

Bedenking. Na 540 dagen is begrip en geduld iets dat niet zomaar in stock leverbaar is. Van die 540 dagen is hij ook al x aantal dagen formateur. En volgens de regels van het democratische spel is de kans dan heel groot dat je aan het hoofd van een regering komt.

Nu pas op het idee komen dat je wat aan je kennis van de meerderheidstaal moet doen is te laat. Niet alleen de laatste 540 dagen, neehee, de laatste 60 jaar. (Want zolang is Belgenland al zijn homeland)

Toegegeven : mijn Franse talenknobbel is ook niet je dat. Maar : ik haal het niet in mijn hoofd, nog niet eens in mijn kleine teen, om regeringsleider te worden van een meertalig land. Mocht dit als door een wonder toch gebeuren, zou ik zeker zorgen dat ik goed uit mijn woorden kwam, desnoods in het Babels.

Ik weet het, wie een hond wil slaan vindt licht een stok, maar ik ben echt niet van mijn sokken geblazen door de ars rethorica van Elio. Tussen welke crisis door precies gaat ie back to school om zijn taal van Vondel te perfectioneren ? Enfin, aan te leren.

Mmm… toch niet helemaal gesmeerd, die eerste indruk.

Stak zijn eerste betoog dan niet gestructureerd in elkaar ? Jawel hoor. Heel evenwichtig. De leuke dingen in het Frans, de onsympathieke in het Nederlands (3).

Aandachtige luisteraars (lees  :  wie het  gestuntel trotseerde) konden verder ook nog opmerken dat de grootste taalregio nu fluks op de laatste plaats in de verwijslijst komt.

De vraag bekruipt mij, of die 540 dagen niet bekort waren, als de taalvaardigheid van Elio groter was geweest …

En ooooooooh, wat zou ik graag een vlieg zijn bij het eerste onderhoud van Di Rupo en Rutten.  Zouden ze gebarentaal gebruiken, of toch maar een tolk ? Hoe verzoen je Vondel en Baudelaire ?

Quoi que ce soit (4),  ik wil Elio niet a priori neersabelen. Want kleurrijk is ie. Niet alleen vanwege zijn eeuwige strikje, maar ook vanwege zijn persoonlijke achtergrond. Ipso facto vestigt hij de aandacht op meer dan één minderheidsgroep, en dat is niet per definitie een slechte zaak.

Breken met oude tradities doet hij ook. Tenminste toch met deze dat het politieke ambacht overerfelijk is van vader op zoon. Nee, Di Rupo is politiek gezien geen fils à papa.

Ik weet het wel, sommige gebruiken zullen overeind blijven, terwijl ze dat beter niet zouden doen.

Maar je moet Elio nageven dat ie van de door elkaar heen brullende kleuterklas, weer een stel  mensen heeft gemaakt dat ‘équipe’ niet uit hun woordenboek heeft geschrapt.

Het blijkt dat de ‘chemische onderhandelingstechniek,’ vermengd met wat Zuiders drama dan toch z’n effect niet mist. Of kunnen we spreken van een groot diplomaat ?

De panache, dat weet ik nog niet zo, maar dat lijkt me een sine qua non, om uit deze Gordiaanse knoop te komen…

Heeft dat andere zwaargewicht (5) nu totaal ongelijk? Nee. De analyse is juist. Maar voor de NVA-oplossing zitten we in het verkeerde land, vrees ik.

De tijden van goed bestuur en rustige vastheid zijn gedaan (6)… Een ramp ? Dat weet ik niet zo. Geen goed zonder kwaad. Want dat beleid heeft ongetwijfeld  bijgedragen aan de huidige crisistoestand …

Het is misschien niet de stijl die we wilden, maar wél iets anders.

Of Elio een goeie stuurman wordt ? De tijd zal het leren …   Stiekem ben ik wel blij dat het nu eens een franstalige boom is die veel wind vangt. Da’s ‘ns iets anders dan stormen veroorzaken.

Zijn eerste verdienste is dat hij een akkoord heeft weten te bereiken. Niet perfect, maar het ìs er.

Maar hard werken zal ie moeten, als hij die 180 pagina ’s wil verwezenlijken!

——————————————————————————————-

1. dixit Martin Schultz : Europees politicus, behorend tot de Socialistische fractie

2.  Ik zal hard werken: dixit Di Rupo, in zijn eerste toespraak als premier.

3.  vaststelling van (Vlaams) politiek journalist Bart Verhulst.

4.  Quoi que ce soit : wat er ook van zij – panache   : moed

5.  zwaargewicht : Bart De Wever – NVA oplossing : splits Belgenland

6.  ‘goed bestuur’ (Leterme) en ‘rustige vastheid’ (Herman Van Rompuy) : uitspraak van de twee eerdere premiers

Sinteressante dingen

Bron : Google

De Sint is weer in ’t land. Wij Belgen zullen dat geweten hebben.

Er zijn de vele chocolade Sinten (de witte vind ik het lekkerst, al vind ik het telkens sneu om hem te onthoofden, vooral als het m’n laatste is  ! ), de letterkoekjes, en nu na 531 dagen, ook een begroting.

Een belangrijke stap naar een Belgische Federale Regering. Yep, nog ééntje erbij. Want we hadden al zogenaamde gewestregeringen (Vlaams, Waals en Brussels Hoofdstedelijk Gewest). Dus zo onbestuurbaar waren we nu ook weer niet.

Op weg naar normaliteit dus. Van politiek instabiel naar gewoon – vertrouwd –  onnoemelijk ingewikkeld.

Nadat we door het ratingbureau Standard & Poor’s de roe kregen in de vorm van hogere leenkosten voor Belgenland, is alles plots in een finale stroomversnelling geraakt.

Je zou haast denken dat de Sint zich ermee bemoeid heeft.

Misschien deed ie mee aan de protestbaard-actie, maar vond hij het nu welletjes. Met zo’n meterslange baard over de daken hossen is ook allesbehalve handig…

Of deed ie alle tegendraadse politici in de zak, en schudde er ‘ns goed mee, zodat hun gezond verstand weer aanfloepte ?

Of hebben alle Belgen hun schoen(enkast) gezet met daarbij een smeekbrief ?

Of heeft de Sint doodgewoon zijn connecties gebruikt ?  In een vorig leven schijnt hij alchemist te zijn geweest…

Laat het nu toch zo zijn dat onze aankomende premier eigenlijk chemicus is.

Zou “Fiston” Di Rupo de chemische formule voor geldproductie, waar Nicolaas zo lang naar gezocht heeft ontdekt hebben ? En ook de formule om het geld eerlijk(er) te verdelen ?

Nu ja, de formule voor het politiek buskruit heeft ie alvast. Uitgetest zelfs.

Hoezo ? Door tot twee keer toe zijn ontslag aan te bieden aan de Koning, op een moment dat Janenalleman denkt dat het nu toch echt vooruit mag gaan (met zevenmijlslaarzen, of waarom niet, met het paard van Sinterklaas). En nog bedenktijd te vragen ook.

Voor wie bedenkelijk de wenkbrauwen fronst : dit ligt aan de ‘chemische onderhandelingstechiek’ van Elio, die naar verluid zeer evenwichtig is, en dus explosies wil vermijden (!).

Hmm … helemaal overtuigd ben ik toch nog niet. Vraag me nog altijd af hoeveel keer we de Zwarte Piet zullen toegespeeld krijgen, en hoeveel keer de roe …

Maar. Onze politici zien er alvast uit of ze hun Sinterklaaskado al te pakken hebben. Opgetogen. *

Het blijft raar. Plots lijkt geen enkel probleem te groot. Zelfs niet de sociale onrust door stakingen die in Zuid-Belgenland zou kunnen ontstaan.

Albert II, Koning der Belgen zal vast ook wel blij zijn. Wedden dat hij zingt : “… ’t heerlijk avondje is gekomen, t’ avondje van Sinterklaas… “

’t Wordt oorverdovend stil op z’n koninklijk bordes, zonder  dat af- en aangerij dat onlosmakelijk is verbonden met die consultaties …

Voor mij mag de Sint nog wat mandarijntjes en chocoladefiguurtjes brengen, een paar écht leuke gebeurtenissen, bloginspiratie en wat extra tijd.

En jij, beste lezer, wat mag de Goedheiligman voor jou door de schoorsteen gooien ?

——————————————–

* Update bij opgetogen : ondertussen weten we waarom : we krijgen een Sinterklaasregering ! Nou ja, weer ’s wat anders dan het afgezaagde “regering in lopende zaken …”