Wie Ariadnesdraad een beetje volgt, weet dat ik zot zit van detectives. Geloof het of niet, maar ze zijn al wel ‘ns een springplank naar Poëzie gebleken.
The Land of Lost Content ontdekte ik door ” A Touch of Frost ” te kijken en deze mooie vertaling van Dylan Thomas‘ “And Death Shall Have No Dominion” zat verpakt in een ‘Silent Witness’.
Deze coupletten zijn – ook in vertaling – te mooi om niet te worden gelezen. In dit herdenkingsjaar zijn deze regels bovendien een klein eresaluut aan de overzeese doden, die huis, haard en wereld achter zich lieten om mee de fundering te komen leggen van onze maatschappij. En aan alle anderen, natuurlijk. Want : kan de dood wel heersen waar liefde is ?
Death Shall Have No Dominion.
En de dood zal niet heersen
Naakt in de dood zullen ze één worden
Met de man in de wind en de westenmaan
Als hun botten schoongepikt zijn en hun skelet vergaan
Zullen er sterren staan aan elleboog en voet.
Hoewel ze hun verstand verliezen, zijn ze gezond
Hoewel ze in de zee verzinken, zullen ze weer oprijzen.
Hoewel minnaars vergaan blijft de liefde bestaan,
En de dood zal niet heersen.
En de dood zal niet heersen
Het kolken van de zee
voert hen die daar lang liggen niet zomaar mee.
Wringend op het rek, begeven pezen het
Vastgebonden aan het roer, toch breekt men niet
Het geloof in hun handen knakt in twee
En de zonden van de eenhoorn klieven door hen heen
Splijten alles op, maar breken hen niet
En de dood zal niet heersen.
En de dood zal niet heersen
Niet langer zullen zij meeuwen mogen horen,
Of golven die luid op de kust breken
Waar een bloem bloeide,
Heft zij niet meer haar kopje naar het striemen van de regen
Al zijn ze gek en dood als nagels,
Karakter hamert door madeliefjes,
Breekt door de zon, tot zij ten onder gaat.
En de dood zal niet heersen.
——————————————————
And Death Shall have No Dominion / Dylan Thomas. Neergeschreven vertaling zoals gezien in de serie Silent Witness, Death Has No Dominion, seizoen 15.
Ariadnesdraad 