Organisation is key, dat weet iedereen. Maar voor de gegniffelde herinnering is niks zo goed als een flukse Flater.
Ik ontdekte dit alterego, tussen een sputterende waterindustrie en een niet-aflatende stroom wasjes in.
Toen kwam het giro van Nearby droog te staan. Perplex kwam ’t verwijt in ’t rood te staan eens zo hard binnen. Dat gaat zo met ‘metaalstemmetjes’, maar goed. Die smet kon niet op m’n betalingsblazoen, dus ik aan de foon met Digivoice van de klantendienst.
Ook bij de dubbelcheck hamert Digivoice ‘openstaand saldo’ in m’n Eustachiusbuis. Mét betalingsmededeling er achteraan, dus dat kan metéén geregeld. Wel zo prettig, vlak voor je naar het ziekenhuis gaat. Done and dusted.
Een dikke week later. ’t Loopt nog voor geen meter, als ik besluit me te storten op m’n correspondentie. Het ene na het andere stuk schuift door, maar dan bruuskeert een rekeninguittreksel alles. Zie ‘k dit goed ? Yep, ’t is echtigentechtig waar : die dekselse Digivoice schrijft met dubbel krijt ! Twéé keer krek dezélfde nota betalen is van de zotte !
Het mag dan niet door de beugel kunnen, ik moet ’t wel door ’t oor van ‘a real person’ krijgen bij Nearby. Tussentijds mijn vaststelling en kantoortijd ligt m’n zelfzekerheid zwaar onder vuur. Want : zijn dubbelbetalers niet even zeldzaam als kaviaar ? Als Echte Stem mij tenslotte te woord staat, zit ik met steurviseieren.
Maar ja, z’is er nou. Wachttijd vergooien is ook wat, dus slik ik ’s en zeg : “Dag, mijn probleem past geloof ik niet zo goed in het doorkiesmenu. Hoe zet ik een dubbele betaling recht ?” Echte Stem gniffelt even en zegt dan opgewekt : “Ik zie een creditsaldo, ja. Geen Paniek. Wordt verrekend bij de eerstvolgende nota, totdat het bedrag is weggewerkt.”
Terwijl ik inhaak, bedenk ik dat ik niet met een ei, maar met de gebakken peren zit, als dit niet klopt.
Maar tried en tested : het klopte. Nearby zeurde braaf een hele maand lang niet aan mijn hoofd, en daarmee was ’t klaar.
Maar evengoed wilde ik hiervan geen repeat. Mijn agenda sprak niet meer, maar gílde wel haast door al die kleurtjes en half uitgeschreven kattebelletjes. Een nieuwe regie drong zich op.
Welk systeem is goed voor een spinnetjesmens met een dumb-phone? The ‘grey ones’ brommen : “Kijk maar op het Web, als je zo into spiders bent”. Dat doe ik dus, te moe als ik ben, om opnieuw het warm ijs uit te vinden. Eureka voor structopathie voor gevorderden !
Ik adopteerde het draaiboek. Na dik twee maand hier de plusjes en minnetjes op een rij. Tried en tested, beste lezer. Proef-op-de-som.
+ Als je zweert bij papier, is dit ideaal om met een voormalig verslavinkje aan kantoorshizzle af te rekenen. Gaat lekker hard : 31 mapjes x 31 dagen x zoveel sticky notes …
– D’r gaat tijd zitten in het opzetten van dit systeem. Je moet het even geven, voor het echt voor je gaat werken.
+ Je kijkt per dag. En ziet zo ook wat (niet) haalbaar is. Van doorschuiven valt het dak niet op je hoofd. Dat blogstuk hoeft er niet in één trek te komen : je kan prima de ene avond researchen, de volgende schrijven en nog weer later publiceren. Een sterke tegenhanger voor batchen, waarbij ‘teveel’ vaak op de loer ligt…
+ Nergens losse flardjes. De frigo-deur wordt leger – en je hoofd ook.
– Vervangt geen agenda : die topzware ordner meezeulen is immers een no-no.
+ Je kan (deel)taakjes puzzelen. Een visuele plus die onder-elkaar lijstjes minder hebben. Ik gaf aan mijn takenkaartjes ook een kleurcode qua belang en een tijdsindicatie mee. Handig.
– Errugg papier- en schrijfintensief. Mijn oplossing was een aantal terugkerende tasks op papiertjes te schrijven en die in een omslag te stoppen. Leegmaken en verdelen over de beschikbare dagen en Kees is klaar. Spaart schrijfwerk, en de prullenmand ontploft niet door een snipper-bom.
+ Je kan hiermee goeie gewoontes importeren : ik kwam elke dag fruit eten tegen en deed het van lieverlee nog ook.
Conclusies : dit is upcycling van de to-do-list. Met direct een nieuw moment voor wat nog moet, zodat ’t écht een keer afkomt. Dit draaiboek hielp mij van uitstel af. Na zowat 10 jaar is die gegevenslijst van m’n nutsvoorzieningen een feit en ’n kruideninventaris ook. Herbs zijn hip, maar 3 ‘vantzellefde’ niet meer…
Of dit systeem ook meerwaarde heeft als je met twee huis houdt, weet ik niet zo. Dan heb je elkaar als reminder en da’s tijdwinst. Maar best een goeie hulp, om solo, in kort tijdsbestek vééél te doen. De rest, da’s de moed der imperfectie !
Bonus : ik heb Kikkererwtprinses ontdekt, die schrijft terwijl ze leeft. Een verhaal dat blinkt zonder oppoetsen.
I’ve hit the (reading) jackpot !
Ariadnesdraad 