Ik hou van de geur van goed weer. Het boeket van zomer is naar mijn gevoel élk jaar anders. Maar toch herken je de summer-toets meteen als je ’t opsnuift. Nu ‘ns speels, dan weer melancholisch …
De zachte zoele zomerbries zal me altijd terugvoeren naar een prachtige augustus-dag waarop mijn moeder uit het hoofdelijke duister klom en worlds apart een feit werd.
Ze ging op weg, om alle stukjes van haar ware ik weer samen te brengen…
Tja, vrijheid heeft een prijs : afscheid. Zo zal het geschreven staan*.
Zo zal het geschreven staan
dat je het pad vond
om alleen te gaan
en niet de tranen die je weende
omdat je de geur van bloemen vergat
en niet het vastklampen in het duister
van jouw hand in zijn hand
Zo zal het geschreven staan
dat rust en vrede kwam
en jij ging mee.
Dat pad om alleen te gaan, en mijn pad, zullen elkaar immer kruisen op het punt waarop alles zal verdwijnen, maar de wind ons zal dragen.
Je n’ai pas peur de la route …
———————————————————————————-
* De prachtige tekst in vetjes – een treffende beschrijving – werd mij grootmoedig uitgeleend door Ogentroost. Credit, copywrite en waardering voor Zo zal het geschreven staan gaan dan ook naar Linda .
Ariadnesdraad is graag een podium voor troostende pareltjes als deze.
Ariadnesdraad 