Het kan verkeren. O, ironie van het Journaal.
De financiële wereld (nog maar eens) op z’n kop ! Naast Griekenland, Portugal, Ierland, Italië … is Spanje het volgende blokje dat wankelt in de Europese domino-constructie.
Ook nu weer lijkt het erop dat de zoveelste kapitaalinjectie haar doel voorbijschiet.
Kapitaalinjecties waarbij ik mijn wenkbrauwen frons. Intussen blijven ze al in die stand staan, denk ik. Vlotjes worden er megalomane bedragen bijeengesprokkeld, systeemcrises en economische nulgroei ten spijt. Getallen die ik me nauwelijks kan voorstellen – laat staan schrijven.
Waar ergens is die Zilveren Vloot toch binnengevaren ? Nou, voor mijn deur is het alvast niet, neem het van me aan.
Ow ja, ’t zal het resultaat van al dat Europees geto(b)(p) wezen. Of anders de telefoongesprekken tussen de Europese en de Amerikaanse president …
Waarover zouden Van Rompuy en Obama het via hun “slimline” zoal hebben ?
Over het gekibbel en geharrewar in de Europ-i-an School, dat zeker. Over the lack of discipline, misschien ?
Maar misschien ook helemaal niet. Gaat het gewoon over de spelregels van Domino of Monopoly. Of bespreken ze alvast een vakantieplaats aan een bankroete Costa Del Sol … ?!
Hoe het ook zij, de (geldelijke) turbulentie blijft een feit.
Wat wel zeker is, is dat democratie en kapitalisme als bestuurlijk en economisch model onder vuur liggen. Wereldwijd.
Want ook in Amerika, ” the land of milk and honey “, is het niet al goud wat blinkt. Wat wel schittert, is het goud dat er niet is. Door afwezigheid.
Het kan verkeren.
Ik moet onwillekeurig aan deze uitspraak denken als ik hoor dat de Cubaanse Raul Castro nu toch een ietsiepietsieminibeetje kapitalisme wil toelaten.
Meer zal er ook niet inzitten, als ik het enthousiasme van de kersvers gedoogde Cubaanse middenstand zo peil … Yep. Onbestaande is het !
Zal dat nu de grote ommekeer betekenen ? Welnee. Gewoon een nieuwe piste voor meer van dezelfde misère. Of erger, wie weet.
Want, als de vos de passie preekt … moet je uitkijken. Zeker als de schatkist leeg is.
Niks ideologie of menslievendheid dus. Watzegjemenou.
Treffend is het, dat twee zo uiteenlopende systemen haast terzelfdertijd zo op hun grondvesten daveren. Teveel, of juist te weinig saamhorigheid en al helemaal te weinig goeie actie schijnen de boosdoeners te zijn ….
Sommige dingen veranderen dan wel, maar verdwijnen nooit. Deze mooi uitgevoerde klaagzang blijft gelden, ben ik bang …
Want geld praat met de meest luide stem. Van diegene die het heeft ! En hij die het niet heeft, hij praat enkel nog over het willen hebben ervan…
Hasta Siempre !
N.B. Dit is een interactief stukje. Want het cursieve gedeelte is een mooie voorzet van Bentenge, één mijner lezers …
Ariadnesdraad 