Bron : weheartit
Het instelsysteem dat er voor zorgt dat mijn lampen vanzelf gaan branden, kreeg al een zwierige draai naar voor. Mijn tegenzin om op te staan groeit. Op steelse wijze gebeurt het. De dagen worden korter.
Kleine, maar onmiskenbare indicaties van de overgang naar een ander seizoen.
Mijn outside view ziet er heel anders uit. Het landschap is herschilderd.
Alvorens aan hun winterse rustperiode te beginnen, toveren bomen en blaadjes nog één keer een magische kleurenpracht te voorschijn. Ten afscheid.
Het gras is er nog, maar is langer bedauwd; alsof het huilt.
Zouden het de tranen van het bodemgroen zijn die voor die mystieke herfstmist zorgen?
De zon schijnt nog, maar niet meer zo bright. Ze tovert een ander kleurenpalet te voorschijn. Als afscheid aan de zomer. De diepte van het zonlicht maakt plaats voor een meer bedachtzaam floe.
Deze versregels illustreren nog het best mijn gevoel van nostalgie.
De natuur leert ons een les. In afscheid nemen.
Ze laat zien hoe een mooi afscheid kan zijn; geleidelijk, zacht, nog één keer uitbundig en met voorbereiding op een terugkeer…
Ik kijk al uit naar dat nieuwe begin, dat lente heet.
Ariadnesdraad 
Deze woorden voeden mij gevoel van Saudade, dat ik op de één of andere wijze altijd krijg bij de overgang naar de herfst, het is weemoed en verlangen.
Nergens voel ik de overlevering van mijn Portugese afkomst sterker dan juist als de verstilling en de mijmering toeslaat. Of toeslaat? Meer langzaam naar binnen druppelt. Maar zeer zeker een plas gaat vormen.
Mooi!
Wat mooi geschreven zeg :)
Goed gedaan ,Jantje
heel modern hoor, lampen die weten wanneer je moet opstaan :-)
ja afscheid nemen van de ‘zomer’, maar de herfst heeft de prachtigste kleuren in petto voor ons
elk seizoen heeft z’n charme, zolang het niet teveel regent ;-)
Je bent te snel. Het was nog zomer daarnet!
Heel erg mooi geschreven.