Gisteravond. High Coffee bij Dametje Buur.
Ze kijkt bedachtzaam. Voorzichtig zegt ze : ” We krijgen sneeuw “. “Ja , in de Ardennen ” , repliceer ik “. Monter. Want ‘blisfully unaware’ omtrent het laatste weerbericht.
” Neenee, …………. ” Ze last een strategische stilte in, net lang genoeg om een bakje troost voor mijn neus te zetten. “Veel. Ook hier.” “Vanavond al.”
Onderzoekende blik van haar kant. Ze peilt mijn reactie. Vindt dat die meevalt en neemt zelf ook een teugje.
Dametje Buur weet – tegen wil en dank, soms – dat sneeuw voor mij een kleine ramp is te noemen. Na enige maanden persoonlijk puffen en steunen onder een gedwongen immobilisatie nóg beter.
De bom die sneeuw heet is gevallen.
We kijken allebei tobberig. “Zien wat voor weer we krijgen,” zeg ik.
Dametje Buur duwt ferm op het aan-knopje van haar tv. We zijn net op tijd om de nieuwslezer ernstig te horen zeggen “U doet er goed aan het weerbericht met onze weervrouw Jill te blijven volgen …” Instant gevolgd door een exuberant opgetogen weersvoorspeller.
Die ons allemaal aanraadt om sneeuwpoppen te gaan maken en naar de stilte van de sneeuw te luisteren.
Tussen haar tanden door zegt Dametje droog : ” Als morgen die poppen dan maar niet aan het dansen gaan .”
Nu lachen we met twee. Ondanks onszelf. We zien een legertje dartelende sneeuwmannen voor ons, en wij ertussen, zwierend en zwalpend om op de been te blijven.
Een fractie van een seconde zie ik de miniversie van mijzelf weer een vierkante metertje tuin in kruipen, om een sneeuwpop te maken. Achternagezeten door mijn moeder, die sneeuwmannen maken allesbehalve een strak plan vond. That is, in pyama, zonder enig schoeisel nog wel.
Nu raken de ontdooi-perikelen me oneindig veel meer. Wee ende helaas.
Daarom ben ik blij dat ik naar het kougevoel geluisterd heb. Je weet wel, het kilte-gevoel dat soms aan een sneeuwtapijt vooraf gaat.
Het stemmetje dat zei : “Zin of niet, doe NU boodschappen, want wie weet …”
Yep. Een verwittigd mens heeft mondkost in huis voor ze zichzelf noodgedwongen ” inbunkert “.
Na het anticiperen kwam het wachten. En met stijgende onrust kijken naar de dikte van de mat en de vlokken. Toen de ochtend.
” Ik werd heel langzaam wakker, ik wreef m’n ogen uit , Ik werd heel langzaam wakker, ik wreef m’n ogen uit,
Ik kon het niet geloven, maar voor de vensterruit
Viel zacht naar beneden, de eerste sneeuw “
Het licht en de stilte verdrijven de laatste restjes slaap uit m’n hoofd.
Eén blik naar buiten leert : de lucht grijs is en zit vol vlokken.
En de buiten-plannen voor vandaag zitten er onder. In de diepvries …
Ariadnesdraad 
Mooi geschreven! En nu maar hopen dat de winter eerder vroeg dan laat wegsmelt …
Yep, niks aan te doen… een winterprik met sneeuw én een leuk logje :-)
Dank u ! Dank u !
Goed georganiseerd, leuk geschreven. Ik durf bijna niet meer te zeggen dat ik sneeuw leuk vind (als ik de deur niet uit hoef)
O, maar het IS leuk, als je niet hoeft :-). Maar als je door die witte deken de facto niet meer weg kunt, wordt het een ander verhaal…
Stel je voor hoe het leven in Canada verloopt :-) Daar geraak je echt je deur (wegens geblokkeerd) niet uit als het gaat sneeuwen.
Mooi logje, en een schitterende song !
Sneeuw is inderdaad geweldig als je de deur niet uithoeft. Ik had de begrafenis gisteren in de sneeuw en dat maakte het heel bijzonder. Mijn opa zou hard gelachen hebben bij een slippende lijkwagen die geduwd moest worden. :-)
hé, heel leuk geschreven!
en troost je: “it doesn’t rain all the time”, sneeuwen dus waarschijnlijk ook niet :-)
Dansende sneeuwpoppen, goed gevonden :-)
Ik ben dol op sneeuw…voor de tijd dat het maar duurt ;-) (Maar dat heb ik hier niet geschreven :-) )
ik geniet van de winterse taferelen :-)
maar ook van jouw schrijfsels
ik hoop dat je genoeg in huis hebt want het vriest nog enkele dagen
Snowflakes are kisses from heaven, moet je maar denken. ;-)
Dikke boon voor Jan De Wilde’s eerste sneeuw.
Ik hou van de sneeuw, ik zit te wachten tot het ijs dik genoeg is;-)
Een mooi blogje. Als ik niet meer weg hoeft vind ik het heerlijk om door de sneeuw te banjeren. Sneeuwballen gevechten te houden. Ik kan niet wachten tot we kunnen schaatsen. Maar daarna, na een weekje of zo, mag het weer een graag of 20+ zijn hoor :)
Leuke blog!
Ik vind sneeuw alleen leuk als ik er niet per se doorheen hoef, maar het kan gebruiken om sneeuwpoppen te maken. Zo leuk :) Maar helaas; ik moest erdoor heen. Wat een ramp.