Noot : dit is geen lieflijk (September)-stukje. De topic is fysieke integriteit. Maar zolang Trumps de wereld bevolken, moet dit verteld. Ik weet zeker dat hoofse (mannelijke) edelborsten die dit lezen het hiermee eens zijn, en goed 735 woorden later, nog méér. Ik zeg : Courtesy for President !
“Da’s misschien wat laat”, denkt Flex mee, bij het opnieuw inplannen van mijn uitgestelde fysio.
Ik ben blij toe, dat ik niet in z’n ochtendshow zit. Uitgewrongen was ik, gister, na heftige protestacties van de inwendige mens.
Vandaag deplorabel, lichte verbetering. Linksom of rechtsom, Flex is m’n beste kans op griepverbetering. Ik moet en zal er raken, of ik heet geen Ariadne meer.
Ik meld me ter zevender ure. Niet meer dagklaar, maar nog verre van diepduister. Met wat geluk ben ik zelfs het potdonker voor, bij terugkomst.
Al is het dan het énige succes die week, het lukt. Zonder horrorclowns, kom ik in het voorportaal mijner woonstee. Aan de sleutelkast staat ’n onfris (gewassen) heerschap. Hij morrelt aan de bel van Buurman, die wel wijzer is, en ‘m laat staan. Ik keer mijn hoepels maar, voor deze pot-roker.
Oef, gelukkig had ik mijn sleutel niet in de aanslag, denk ik bij mijn blokjes rond. Nog één, en nog een, en dan moet ik de knoop in m’n maag echt hakken : hoog water.
Hij staat er nog, en ramt intussen Buurman z’n bel. Dan opent Sesam zich. Mijn werk, en dus stort Potter zich op mij, een volle toot* plantend. Getverderrie, wat is dat toch met ongewenst pakkend en plakkend mansvolk ??! Waar ergens sluipt handtastelijkheid in het ‘goed fatsoen’ ? Dat kan toch niet, via weldenkende moeders of vaders ?
Als ik ’t een dikke week later aan Gulliver vertel, beslaan zijn oogbogen z’n heeeele voorhoofd.
Maar wat ’n kelk. Onbedwingbare waterkrachten drijven me, en ik ben verbazingwekkend kalm. In de stilte van mijn hoofd hoor ik de celletjes des te beter. “Oppassen !” En ja, ik ‘las’ goed.
Al ligt religie vér achter me, ik leen nog even wat ‘decorum’. Nut moet je niet versmaden, tenslotte.
Dat denkt Potter, net zo duivels als Lucifer, ook. Pakt me bij de schouders, en glijdt doelbewust af, naar de bos hout voor mijn deur. Plet mijn balkon, waarvan ik voel dat het ’n blauwtje loopt.
Als de stok stijf staat, is de uil gaan vliegen. Omdat je nut niet moet versmaden, plant ik NU een elleboog in zijn maag en ben los.
Opeens snap ik de grey ones. Ze dirigeerden me naar de zijkant van de sleutelkast, mét scheeeeeeeeeeeerpe punt. Zonder één kik te geven stort ik me op hem. Voor één keer komt mijn onevenwicht van pas. Geeft de zwaartekracht een welkom zetje.
Potters rug wordt geschuurd. ’t Was me net zo lief wat anders.
Onverholen woest sis ik : ” Van grabbelaars ben ik niet gediend, uit mijn ogen, potverdulleme !!!!!!! “
Potter is op slag nuchter. Heeft hij zich even in dit onderdeurtje geTrumpeerd. De handen excuserend heffend, weet-ie niet hoe snel ie de lift in moet. Wat dénkt die knakker nou, zeg ??!!
Als de meubelen al gered zijn, doet de Voorzienigheid – eindelijk – ook nog wat. De lampen in de hall zijn aangefloept, en onbewust sta ik zo, dat ik goed in het licht sta. De spiegel in de openstaande lift blikkert heftig.
Rrrrrrrrrr …… de buitendeuren openen. Hercules, de vriendelijke, bovenwonende reus, monstert het tafereel. Duiiiiiiktt de lift in, Potter bij de lurven vaststekkende. Het rommelt en stommelt tot boven.
Pfiieeee-eeeee-eeeuww. Ik heb het gehaald. Droog, op méér dan een vlak.
Ik neem een welverdiend kopje koffie, en ben blij met mezelluf. Niét met Kennis, die zegt dat ’t vast goed bedoeld was.
Ja, zeg, hallllllllllllllllloooooooooooo !
Slikken bij mijn blauwe borst. Maar lang niet zo bitter als Potter doet.
Hercules vees hem even bij. Potter liep ’n gegund blauwtje (oog) plus gebroken neus op. Hij mag nog wat snakken. Naar lucht dit keer.
Als de beduusdheid wegebt, voel ik mee, met al wie dit overkomt. Maar ook met de hoofse heerschappen die dergelijke holbewoners tot soortgenoot hebben. Geen reclame, dit.
Tot zover koud bibberen op micro-level.
Op macro-niveau voel ik tegenwoordig eveneens koud zweet parelen, als ik bedenk dat ene Donald. J. ‘aut Caesar, aut nullus’ wil gaan spelen. Chaplin was daar great in, maar dit sujet ?
De hemel beware ons voor dergelijk exploot als Amerikaans President : die afspiegeling op de wereld lijkt me verre van mooi…
Voor meer zwijmelplezier, klik hier.
* toot : dialect voor kus
Ariadnesdraad 
I think I am well-educated. No Trump please.
Same here !
Moeilijk stukje, dit. Je moet op je strepen staan als respect ver zoek is. Maar Trumps en trumpachtigen kunnen we missen als tandzeer. De Amerikanen hebben nog enkele dagen om dat te beseffen.
Klopt, Anna ! Met zulke types voer je niet even een beschaafd gesprekje. Trumps kunnen we idd missen, maar het is niet omdat je een Trumpfiguur naar de zijlijn verwijst, dat daarmee het gedachtengoed monddood is. Als dat besef al eens doordrong waren we een end op scheut.
Jakkes, wat een naar avontuur. Die onbehouwen vlerk. Goed dat jouw reus van een buurman hem een lesje heeft geleerd. Jij hebt je ook dapper geweerd.
Laat alle Trumps opzouten!
Dank voor dit toepasselijke nummer. Sterkte met het verwerken van dit alles.
Dank je, Marja! Naderhand heb ik stevig nagebibberd, maar gelukkig in de situatie het hoofd koel gehouden. Je hebt van die mensen die denken dat alles kan – helemaal als je fysiek de underdog bent. Lief dat je tijdens het lezen voor mij supporterde. Heul effectief ook, dat de kleren Potter es goed zijn uitgeschud – hij kent z’n plaats nu… Laten we hopen dat dit binnenkort ook voor Trump(s) opgaat.
*sprakeloos*
Je muziek kende ik niet…. klinkt wel aardig, maar nog in de war door het lezen van de andere weet ik even niet goed hoe ik erop moet reageren….
wens je een veilig fijn weekend.
Gezond denkenden zijn hier idd sprakeloos door, Melody. Vandaar ook het nootje vooraf. Gelukkig sinds toen niks naars meer door dit heerschap. Laïs zit een beetje in de folk, met teksten met ‘een dubbele bodem’, vanuit het middelnederlands of oud-engels en frans. Ik kan ze wel smaken, en zal bij gelegenheid nog wel nummers in een zwijmeltje stoppen. Ze zijn ook goed vertegenwoordigd op YT, trouwens…
Ik ken het net andersom. Haal Janneke zij heeft stroop in het kanneke :-)
Brrr. die enge Potterverhaaltjes. Ik durf na het donker alleen de straat niet meer op:-)
Vette grijns..
Hoera Ria, je bent er weer :-) Jouw versie kende ik dan weer niet… Dat is nou het straffe, het gebeurde niet op straat maar praktisch aan mijn voordeur. Je weet het dus nooit, en daarom sluit ik rampscenario’s zoveel mogelijk op in mijn hoofd. Aan panische angst op voorhand heb je ook niks. En o, die vette grijns had ik nadien ook :-D
Nee inderdaad geen lieflijk stukje, maar evengoed heb je erger kunnen voorkomen.
En met je laatste zin kan ik het natuurlijk alleen maar eens zijn!
Helemaal eens, Riet !
De enige taal die dit soort heren a la Trump kent is lichaamstaal. Dus in zijn geval een flinke dreun voor zijn kop.
Wat heb je dat goed gedaan. En ik snap dat de bibbers achteraf komen. Het is flight or fight.
Ik was blij met mezelf, en vooral blij dat het zo afliep. Wel heerlijk om weten, Cellie, dat ik ’t goed heb gedaan. Dankjewel !
Het deuntje is te vrolijk voor jouw blog en de tekst van de song…
Knuffel, mede namens de Boysz… Die wel even gezegd willen hebben dat zij dol zijn op knuffelen maar alleen met toestemming.. xxx
Onder het opgewekte deuntje zit precies verteld wat mij overkwam, daarom koos ik juist hiervoor. O, en de Boyszz moeten niet bang zijn : ze hebben een uitstekende knuffeletiquette, met hen knuffel ik graag. Het zijn hoofse pluchen ridders … Knuffeltje terug voor jullie allemaal, jullie zijn lieverds xxx !
De muziek is reuzegoed, Hercules ook. Dat andere gedrocht had je het kanneke op zijn kop mogen stukslaan, wat mij betreft…
Dat heeft Hercules voor me geregeld Dwarsbongel :-) Fijn te horen dat je de muziek reuze voor je is. Te gelegener tijd zal Laïs nog wel es voorbijkomen, ik word ook blij van ze.
Overal ter wereld bevinden zich Trumps, vrees ik. Bij hen helpt slechts één iets: bestrijden met gelijke wapens. Of in jouw geval: met een welgemikte elleboogstoot. Ferm gereageerd, Ariadne, waarvoor hulde.
Heb je gelijk in, Menck. Gelijke wapens is spijtig genoeg ook een taal die gesproken moet, soms. Dank voor je hulde. Blij dat ik kalm ben gebleven en dat het zo goed uitpakte, want fysiek had Potter de hele bovenhand. Was ie minder beneveld, had dit een heel andere wending kunnen krijgen. Vandaar de bibbers achteraf…
Gelukkig had ik ook een doortastende Hercules aan mijn kant !
Gut zeg, wat een mens allemaal al niet kan tegenkomen. Gelukkig zijn er daar dan ook mensen die bij de pinken zijn. En daar reken ik de Trumpen – hi klinkt dat niet net bijna als strumfen… of nee, laat ik maar die kleine blauwe smurfen niet beledigen – niet onder, ’t is maar dat je het weet ☺
Laïs is me welbekend, we hebben zo’n 3 cd’s van hen en een paar jaar geleden zijn we naar een optreden van hen geweest … mooi hoor!
Ja, saai is aan m’n wieg niet gezongen, geloof ik ;-). Ik moest aan Strumphose denken. Je weet wel, die vreselijk vervelende dingen die nylons kunnen zijn. Nou, mijn belager kreeg een blauwe kous op de kop. Voor Trump hoop ik vooral op ‘strunkelen’, zijn ambities mogen van mij gerust een blauwtje lopen. Brrr… Dat geldt niet voor Laïs, haha. Een optreden van hen heb ik nooit bijgewoond, jammer. Maar ik heb wel hun allereerste CD en dorothea. Welke titels heb jij van ze ? Kan ik mss eens in de bib kijken of ze het in de collectie hebben zitten…
Haha zit ik heel mijn cd kast door te ploeteren blijken het dezelfde cd’s te zijn. Enfin, eigenlijk zijn ze van man. En 2 singels: In de bleke winterzon en Le grand vent. Recenter werk zijn: Midwinter tales (ondanks de engelse titel nederlandstalig) en Douce victime (zowel nederlands- als franstalig). Groetjes :-)
Bedankt, weet ik wat zoeken in de bib :-)