Wie Ariadnesdraad een beetje volgt, weet dat ik zot zit van detectives. Geloof het of niet, maar ze zijn al wel ‘ns een springplank naar Poëzie gebleken.
The Land of Lost Content ontdekte ik door ” A Touch of Frost ” te kijken en deze mooie vertaling van Dylan Thomas‘ “And Death Shall Have No Dominion” zat verpakt in een ‘Silent Witness’.
Deze coupletten zijn – ook in vertaling – te mooi om niet te worden gelezen. In dit herdenkingsjaar zijn deze regels bovendien een klein eresaluut aan de overzeese doden, die huis, haard en wereld achter zich lieten om mee de fundering te komen leggen van onze maatschappij. En aan alle anderen, natuurlijk. Want : kan de dood wel heersen waar liefde is ?
Death Shall Have No Dominion.
En de dood zal niet heersen
Naakt in de dood zullen ze één worden
Met de man in de wind en de westenmaan
Als hun botten schoongepikt zijn en hun skelet vergaan
Zullen er sterren staan aan elleboog en voet.
Hoewel ze hun verstand verliezen, zijn ze gezond
Hoewel ze in de zee verzinken, zullen ze weer oprijzen.
Hoewel minnaars vergaan blijft de liefde bestaan,
En de dood zal niet heersen.
En de dood zal niet heersen
Het kolken van de zee
voert hen die daar lang liggen niet zomaar mee.
Wringend op het rek, begeven pezen het
Vastgebonden aan het roer, toch breekt men niet
Het geloof in hun handen knakt in twee
En de zonden van de eenhoorn klieven door hen heen
Splijten alles op, maar breken hen niet
En de dood zal niet heersen.
En de dood zal niet heersen
Niet langer zullen zij meeuwen mogen horen,
Of golven die luid op de kust breken
Waar een bloem bloeide,
Heft zij niet meer haar kopje naar het striemen van de regen
Al zijn ze gek en dood als nagels,
Karakter hamert door madeliefjes,
Breekt door de zon, tot zij ten onder gaat.
En de dood zal niet heersen.
——————————————————
And Death Shall have No Dominion / Dylan Thomas. Neergeschreven vertaling zoals gezien in de serie Silent Witness, Death Has No Dominion, seizoen 15.
Ariadnesdraad 
Ik ben ooit in de jaren 90 in zijn Boathouse geweest in Wales, prachtige locatie maar schrijven deed hij daar niet, dat was in een houten hutje met 1 groot raam gericht op de baai dat iets verderop stond. Mijn oudste heeft trouwens de naam van zijn tweede vrouw gekregen, allemaal door daar geweest te zijn.
Mooi!!!
En Eilisish: Wat een locatie niet kan doen. Grappig :)
Ik plaatste dit, omdat het origineel én de vertaling allebei sterk zijn ! Settingen en namen, ik kan er over meespreken ;-)
@ Eilish : Kinkt als een bijzondere ervaring !
Ik ben helemaal niet van de gedichten, maar zoals voorgelezen in Silent Witness en met de vertaling hier voorhanden om op mijn gemak door te lezen vind ik het stiekem toch wel mooi.
Dankjewel, ik heb er m’n best op gedaan! Het filmpje heb ik erbij gezet, omdat ik de ‘sfeer’ van het gedicht graag wou meegeven. De setting van een gedicht is wel bepalend ja… Toch zul je me niet zo snel Shakespeare zien lezen : dat is ver van mijn bed. De taal is geen klik, en de soms vergezochte interpretaties in bloemlezingen, daarvan komt mijn haar recht !
Het gedicht is, zo vind ik althans, behoorlijk zwaar op de hand. Maar dat zal ongetwijfeld veel te maken hebben met de tijdsgeest. Wellicht dat het me daardoor minder aanspreekt.
Begrijpelijk, Menck! Bij mij is het net de tijdsgeest, en wat ik de afgelopen jaren meemaakte, die me naar dit gedicht toe trokken !